ابوعریان، هیثم بن اسود نخعی مذجحی کوفی، سخنور و شاعر و از اشراف و برجستگان کوفه بود. او فرستاده زیاد بن ابیه به سوی معاویه بن ابوسفیان بود تا از وی بخواهد، حجاز را ضمیمه نواحی تحت امرش در عراق کند. هیثم موافقت معاویه را به اطلاع زیاد رسانید. هنگامی که عبدالله بن زبیر، بر ضد بنیامیه قیام کرد و برادرش مصعب را به امارت عراق گمارد، هیثم همچنان در شمار طرفدار کوفی بنیامیه باقی ماند. هیثم روزگاری دراز زیست تا آنجا که در حمله مسلمة بن عبدالملک به قسطنطنیه در سال ۹۹ ق شرکت داشت. او در نقل حدیث مورد وثوق بود و از نیکان تابعین بهشمار میرفت. عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۷۹. |