• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هیت (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




هَیْت (به فتح هاء و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای "بیا" است.



هَیْت اسم فعل است بمعنی بیا.


این لفظ فقط یکبار در کلام الله مجید آمده است:
(وَ غَلَّقَتِ الْاَبْوابَ وَ قالَتْ‌ هَیْتَ‌ لَکَ قالَ مَعاذَ اللَّهِ..) «زن درها را بست و به یوسف گفت: بیا به آنچه برای تو مهیّا است.»
در مجمع از شاعری نقل کرده:
ابلغ امیر المؤمنین‌ ••• اخا العراق اذا اتیتا
انّ العراق و اهله‌ ••• عنق الیک‌ فَهَیْتَ‌ هَیْتَا
«‌ای برادر عراقی به امیرالمؤمنین (ظاهرا مراد از امویان است) برسان که عراق گردنی است برای سوار شدن پس بیا بیا.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۷۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۲۸.    
۴. یوسف/سوره۱۲، آیه۲۳.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۵، ص۳۲۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هیت»، ج۷، ص۱۷۳.    






جعبه ابزار