هَیتَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هَیتَ:
(هَيْتَ لَكَ قَالَ) هَیتَ:
اسم فعل به معنى «اقبل» يعنى «بيا، پيش آى» مى‌باشد.
اين واژه فقط يک‌بار در
قرآن به كار رفته است.
آن‌جا كه
همسر عزيز مصر (
زلیخا) تمام درها را محكم بست و به
یوسف گفت:
«بيا كه من در اختيار توام»
(وَ قٰالَتْ هَيْتَ لَكَ) به طورى كه در روايات آمده است او هفت در را بست تا يوسف راهى براى فرار نداشته باشد، شايد زليخا با اين عمل مى‌خواست به يوسف بفهماند كه نگران از فاش شدن نتيجه كار نباشد، چرا كه با درهاى بسته هيچ‌كس نمى‌توانست به آن‌جا نفوذ كند.
به موردی از کاربرد
هَیتَ‌در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ رَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَ غَلَّقَتِ الأَبْوَابَ وَ قَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ) (و آن زن كه يوسف در خانه او بود، از او تمنّاى كامجويى كرد؛ درها را بست و گفت: «بيا به سوى آنچه براى تو مهيّاست!» يوسف گفت: «پناه مى برم به
خدا! او (
عزيز مصر) صاحب نعمت من است؛ مقام مرا گرامى داشته؛ آيا ممكن است به او
ظلم و
خیانت كنم؟! به يقين ستمكاران رستگار نمى‌شوند.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اسم فعل و به معناى بيا است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «هَیتَ»، ج۴، ص۶۱۳.
