|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
هند (صغری) لخمی، دختر نعمان بن منذر بن امری‌ء القیس، شاهزاده‌ای شیواسخن و از خاندان زمام‌داران است که در قصر پادشاهی در حیره متولد و در آن‌جا پرورش یافت. چون خسرو بر نعمان، پدر هند خشم گرفت، او را زندانی کرد و وی در همان زندان درگذشت پس از آن هند رهبانیت پیشه کرد و لباس پشمینه پوشید و در دیری که میان حیره و کوفه بنا کرده بود اقامت گزید. دیر او را «دیر هند صغری» نامیدند تا با دیرِ هند دختر حارث اشتباه نشود. با شروع فتوحات اسلامی، پادشاهی لخمیان از میان رفت و خالد بن ولید وارد حیره شد و با هند در دیر ملاقات کرد و اسلام را بر وی عرضه داشت، اما هند به بهانه کهنسالی، از تغییر دینش عذر خواست. هند مدت زیادی زیست و سرانجام کور شد. از جمله کسانی که هند را دیدند، یکی مغیرة بن شعبه بود که سخنش را پسندید و دیگری عبیدالله بن زیاد و هانی بن قبیصه بودند و بعدها حجاج بن یوسف ثقفی در سال ۷۴ ق با وی دیدار کرد. سرانجام، هند در همان دیر جان سپرد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۳۷. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
