هدبة بن خشرم عذری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هدبة بن خشرم عذری (م حدود
۵۴ق)، شاعری
فصیح از بادیه
حجاز در
قرن اول هجری قمری بود.
ابوسلیمان هدبة
بن خشرم
بن کرز
بن ابی حیة
بن کاهن عذری، از طایفه عذره بود که در نیمه اول قرن اول در حجاز میزیست.
ایشان
شعر را از
بشر بن ابی حازم آموخت و جمیل شاعر از هدبه آموخت.
هدبه از
حطیئه شاعر، و جمیل از هدبه روایت کردهاند.
وی شاعری فصیح از بادیه حجاز بود
و در اشعارش از امثال زیاد استفاده میکرد.
مورخان در سرگذشت هدبة گفتهاند که زمانی بین او و
زیادة بن زید عذری به جهت اینکه برای خواهر یکدیگر اشعاری سروده بودند، نزاعی در گرفت که در نتیجه زیاده به
قتل رسید.
پس از این ماجرا وی متواری گشت که
سعید بن عاص، والی
مدینه وی را دستگیر کرد و مدت پنج یا شش سال به زندان افکند
و معروف است که در زندان نیز اشعاری سروده است.
سپس به دستور
معاویه در سال ۵۴ق از زندان آزاد، و تسلیم عشیره زیاد گردید
که در نتیجه، آنها به
دیه راضی نشدند و تقاضای
قصاص کردند و به دست پسرش مسور
بن زیاده،
در حدود
۵۰ یا ۵۴ق کشته شد.
او دارای شعری است
که
ابوسعید سکری آن را جمعآوری کرده است.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «هدبه عذری»، ج۱، ص۸۲۲.