هدایت و اسلام (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از زمینههای
هدایت که در
آیات قرآن به آن اشاره شده،
اسلام است.
پذيرش اسلام، زمينه دستيابى به هدايتهاى الهى:
۱. «ولَن تَرضى عَنكَ
اليَهودُ ولَاالنَّصرى حَتّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم قُل انَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الهُدى ولنِ اتَّبَعتَ اهواءَهُم بَعدَ الَّذى جاءَكَ مِنَ العِلمِ ما لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن ولِىّ ولا نَصير؛
هرگز
یهود و
نصاری از تو
راضى نخواهند شد، تا به طور كامل
تسلیم خواستههاى آنها شوى، و از آيين تحريف يافته آنان،
پیروی كنى. بگو: هدايت واقعى، هدايت خداست. واگر از هوا و هوسهاى آنان پيروى كنى، بعد از آنكه آگاه شدهاى، هيچ سرپرست و ياورى از سوى خدا براى تو نخواهد بود. » مقصود از «هدى اللَّه» دين
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله است.
۲. «فَان حاجُّوكَ فَقُل اسلَمتُ وجهِىَ لِلَّهِ ومَنِ اتَّبَعَنِ وقُل لِلَّذينَ اوتوا الكِتبَ والامّيّينَ ءَاسلَمتُم فَان اسلَموا فَقَدِ اهتَدَوا وان تَوَلَّوا فَانَّما عَلَيكَ البَلغُ واللَّهُ بَصيرٌ بِالعِبَاد؛
اگر با تو، به گفتگو و ستيز برخيزند، با آنها
مجادله نكن؛ و بگو: من و پيروانم، با تمام وجود در برابر خداوند (وفرماناو)، تسليم شدهايم. و به آنها كه
اهل کتاب هستند (
يهود و نصارى) و عوامان (مشركان) بگو: آيا شما هم تسليم شدهايد؟ اگر در برابر فرمان و منطق حق، تسليم شوند، هدايت مىيابند؛ و اگر سرپيچى كنند، نگران مباش؛ زيرا وظيفه تو، تنها ابلاغ
رسالت است؛ و خدا نسبت به اعمال و عقايد بندگان، بيناست.»»
۳. «وقالَت طَافَةٌ مِن اهلِ الكِتبِ ءامِنوا بِالَّذى انزِلَ عَلَى الَّذينَ ءامَنوا وَجهَ النَّهارِ واكفُرُوا ءاخِرَهُ لَعَلَّهُم يَرجِعون • ولا تُؤمِنوا الّا لِمَن تَبِعَ دينَكُم قُل انَّ الهُدى هُدَى اللَّهِ ان يُؤتى احَدٌ مِثلَ ما اوتيتُم او يُحاجّوكُم عِندَ رَبّكُم قُل انَّ الفَضلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤتيهِ مَن يَشاءُ واللَّهُ وسِعٌ عَلِيم؛
و جمعى از اهل كتاب از
يهود گفتند: به آنچه بر مؤمنان نازل شده، در آغاز
روز به ظاهر ايمان بياوريد؛ و در پايان روز، كافر شويد (و به اين وسيله
مؤمنان را در ايمانشان متزلزل سازيد). شايد آنها از آيين خود باز گردند. و گفتند: جز به كسى كه از آيين شما پيروى مىكند، واقعاً ايمان نياوريد. بگو: هدايت (واقعى)، هدايت الهى است و
توطئه آنها بى اثر است. و گفتند: تصوّر نكنيد به كسى همانند كتاب آسمانى شما داده مىشود، يا اينكه مىتوانند در پيشگاه پروردگارتان، با شما بحث و گفتگو كنند، بگو:
فضل به دست خداست؛ و به هر كس بخواهد و شايسته باشد، مىدهد؛ و خداوند، داراى مواهب گسترده و آگاه از موارد شايسته آن است.»
۴. «وانّا لَمّا سَمِعنَا الهُدى ءامَنّا بِهِ فَمَن يُؤمِن بِرَبّهِ فَلا يَخافُ بَخسًا ولا رَهَقا • وانّا مِنَّا المُسلِمونَ ومِنَّا القسِطونَ فَمَن اسلَمَ فَاولكَ تَحَرَّوا رَشَدا؛
و اينكه ما هنگامى كه هدايت
قرآن را شنيديم به آن ايمان آورديم؛ و هركس به پروردگارش ايمان بياورد، نه از نقصان در
پاداش مىترسد و نه از
ستم (در
مجازات). و اينكه گروهى از ما مسلمان و گروهى ستمكارند؛ هركس اسلام را اختيار كند راه راست را برگزيده است،»
قبول دين اسلام، زمينه هدايتيافتگى:
«فَان حاجُّوكَ فَقُل اسلَمتُ وجهِىَ لِلَّهِ ومَنِ اتَّبَعَنِ وقُل لِلَّذينَ اوتوا الكِتبَ والامّيّينَ ءَاسلَمتُم فَان اسلَموا فَقَدِ اهتَدَوا وان تَوَلَّوا فَانَّما عَلَيكَ البَلغُ واللَّهُ بَصيرٌ بِالعِبَاد؛
اگر با تو، به گفتگو و ستيز برخيزند، با آنها مجادله نكن؛ و بگو: من و پيروانم، با تمام وجود در برابر خداوند وفرماناو)، تسليم شدهايم. و به آنها كه اهل كتابند (
يهود و نصارى) و عوامان (
مشرکان) بگو: آيا شما هم تسليم شدهايد؟ اگر در برابر فرمان و منطق حق، تسليم شوند، هدايت مىيابند؛ و اگر سرپيچى كنند، نگران مباش؛ زيرا وظيفه تو، تنها ابلاغ رسالت است؛ و خدا نسبت به اعمال و عقايد بندگان، بيناست.»
زمینههای هدایت (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۳، ص۶۴، برگرفته از مقاله «زمینههای هدایت (اسلام)».