هاروت (مفردات‌قرآن)

هارُوت‌ (به فتح‌ هاء و ضم راء) از واژگان قرآن کریم به معنای یکی از فرشتگان بابل است.
این واژه فقط یک‌بار در قرآن مجید به کار رفته است.

هارُوت‌ به معنای یکی از فرشتگان بابل است.
درباره این اسم در «ماروت- مرء» بررسی شده است.

به موردی از هارُوت‌ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ ما اُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ بِبابِلَ‌ هارُوتَ‌ وَ مارُوتَ‌...)
(از آن‌چه بر دو فرشته بابل «هاروت» و «ماروت»، نازل شد...)

این واژه فقط یک‌بار در قرآن مجید به کار رفته است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۵۰.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۴۰.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۲۸.
۴.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۰۲.
۵.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ص۳۵۴.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۲۳۵.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۲۸۶.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۳۳۷.
۱۰.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۰۲.