• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَفْی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: نَفْی (قاموس قرآن (جلد ۷))
مقالات مرتبط: یُنفَوا (لغات‌قرآن)، نَفْی (مفردات‌نهج‌البلاغه)، نفی.


نَفْی (به فتح نون و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای دفع و طرد است و مراد از «نفی بلد» تبعید است. این لفظ فقط یک بار در کلام الله آمده است.


نَفْی:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۰۲.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۱۸.    
دفع و طرد است و مراد از «نفی بلد» تبعید است؛ «نفاه من بلده: اخرجه منه و سیّره الی غیره».

(اَوْ تُقَطَّعَ اَیْدِیهِمْ وَ اَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ اَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْاَرْضِ‌)
[۳] مائده/سوره۵، آیه۳۳.    
(يا دست و پاى آنها، به عكس يكديگر [چهار انگشت از دست راست و چهار انگشت از پای چپ]، بريده شود؛ و يا از سرزمين خود تبعيد گردند)
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۳.    
مراد از نفی در آیه نفی بلد و تبعید است و آن یکی از مجازات‌های محارب (سارق مسلّح) است که در «حرب» بررسی شده است؛
(ببینید: حرب (مفردات‌قرآن))
یعنی: «یا دست‌ها و پاهایشان به عکس بریده شود و یا از آن محل تبعید شوند».
[۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۲۷.    
[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۵۳۴.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۹۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۹.    


این لفظ فقط یک بار در کلام الله آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۰۲.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۱۸.    
۳. ↑ مائده/سوره۵، آیه۳۳.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۳.    
۵. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۲۷.    
۶. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۵۳۴.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۹۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۹.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نفی"، ج۷، ص۱۰۲.    


رده‌های این صفحه : تبعید | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره مائده
جعبه ابزار