جواب است به معنى «آرى».
۱ - هرگاه بعد از
خبر واقع شود، حرف تصديق است، مانند: قام
زيد. در جواب گفته مىشود: «نعم» يعنى
ايستاد.
۲ - هرگاه بعد از [[]] امر يا
نهی واقع شود، حرف
وعد است، مانند: اضرب
زيدا، كه جواب آن نعم، يعنى آرى مىباشد، يعنى: به تو وعده مىدهم.
۳ - هرگاه بعد از
استفهام واقع شود، حرف اعلام است، مانند: أقام
زيد. در جواب گويد: نعم، يعنى: تو را به
ايستادن زيد آگاهى مىدهم.
۴ - هرگاه در
صدر كلام واقع شود، براى تأكيد است، مانند: نعم انّ ربّى قادر.
در اين جمله علاوه بر اينكه تقاضاى آنان را اجابت كرده وعده مقرب كردن را هم به آنان داده است.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نعم»، ج۴، ص ۴۸۷.