نصیر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نصير: (وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ) در مورد فرق ميان
«ولىّ» و
«نصير» بعضى گفته‌اند:
«ولىّ» كسى است كه بدون درخواست به انسان كمک كند، اما
«نصير» مفهومى اعم دارد. اين احتمال نيز وجود دارد كه
«ولىّ» اشاره به سرپرستى است كه به حكم ولايت و بدون درخواست، حمايت و كمک مى‌كند، و
«نصير» فريادرسى است كه بعد از تقاضاى كمک به يارى انسان مى‌شتابد.
(وَلَوْ شَاء اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ) (و اگر خدا مى‌خواست همه آنها را به اجبار امّت واحدى قرار مى‌داد، (ولى هدايت اجبارى سودى ندارد)؛ امّا خداوند هر كس را بخواهد در رحمتش وارد مى‌كند، و براى ستمكاران، سرپرست و ياورى نيست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: (خداوند در این آیه) بين داخل كردن در رحمت خود و بين ولى و ياور نداشتن كفار مقابله انداخته، و مى‌فهماند آنهايى كه داخل در رحمت خدا مى‌شوند، هم ولى دارند كه وليشان خداست، و هم نصير. و در مقابل آنهايى كه ولى و ناصر ندارند داخل در رحمت او نم شوند، و نيز مى‌فهماند مراد از رحمت،
بهشت است، و لازمه نداشتن ولى و ناصر،
جهنم است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نصیر»، ص۵۸۹.
