نَجْل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَجْل (مثل عقل، به فتح نون و سکون جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای بریدن و شکافتن است.
مِنْجَل (مثل محور) به معنای داس است. این واژه فقط یک بار در
نهج البلاغه آمده است.
نَجْل به معنای بریدن و شکافتن آمده است.
مِنْجَل (مثل محور) به معنای داس است.
امام علی (علیه‌السلام) درباره
ملخ فرموده:
«وَجَعَلَ لَهَا الْحِسَّ الْقَوِيَّ، وَنَابَيْنِ بِهِمَا تَقْرِضُ، وَمِنْجَلَيْنِ بِهِمَا تَقْبِضُ يَرْهَبُهَا الزُّرَّاعُ فِي زَرْعِهمْ...» «
خداوند برای او حسّ قوی قرار داد و دو دندان که با آنها می‌برد و دو داس که با آنها نگاه می‌دارد، کشاورزان از آن در کشت خویش می‌ترسند.»
(شرح‌های خطبه:
) گویند: منظور امام (صلوات‌اللّه‌علیه) از دو «داس» پاهای ملخ است که مانند داس کج هستند.
واژه
منجل فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نجل»، ج۲، ص۱۰۱۶.
