نَجُبَ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَجُب (به فتح نون و ضم جیم) و
نَجابت از
واژگان نهج البلاغه به معنای بزرگواری در حسب است. این واژه پنج بار در
نهج آمده است.
نَجُب و
نجابت به معنای بزرگواری در حسب،
نَجِیب به معنای بزرگوار و صاحب حسب و نیز پسندیده شدن و
اِنتخاب به معنای برگزیدن آمده است.
امام علی (علیه‌السلام) درباره
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرموده:
«وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً نَجِيبُ اللهِ، وَسَفِيرُ وَحْيِهِ، وَرَسُولُ رَحْمَتِهِ.» (و گواهى مى‌دهم كه
محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برگزيده
خدا، سفير
وحی و رسول رحمت اوست.)
(شرح‌های خطبه:
)
نجیب در اینجا به معنی منتجب و برگزیده است.
و نیز درباره آن حضرت فرموده:
«خَيْرَ الْبَرِيَّةِ طِفْلاً، وَأَنْجَبَهَا كَهْلاً، أَطْهَرَ الْمُطَهَّرِينَ شِيمَةً» «خیر مخلوق در طفولیت و
نجیب‌ترین آنها در میانسالی، و پاک‌ترین پاک شدگان در اخلاق و رفتار بود.»
(شرح‌های خطبه:
) ناگفته همه این ماده در «نهج» درباره آن حضرت است.
واژه
نجب پنج بار در نهج آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نجب»، ج۲، ص۱۰۱۲-۱۰۱۳.
