• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نهی انحلالی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


نهی انحلالی به نهی منحلّ شده به تعداد افراد موضوع اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.


نهی انحلالی، نهیی است که به تعداد افراد موضوع خود منحل می‌گردد؛ یعنی هر یک از افراد، محکوم به یک نهی مستقل است، به گونه ای که در صورت مخالفت، برای هر کدام از افراد موضوع، گناهی جداگانه انجام گرفته است.

انحلال نهی گاهی به لحاظ موضوع است (مانند:نهی از شرب خمر)، گاهی به لحاظ متعلق (مانند:نهی از کذب) و گاهی به لحاظ موضوع و متعلق، هر دو (مانند:نهی از سبّ مؤمن).
در کتاب «نهایة الاصول» آمده است:
«ولکنه ینحل الی نواه متعددة بعدد ما یتصور للطبیعة من الافراد، و بعددها یتصور له الامتثال و العصیان، فکل فرد أوجده العبد صار عصیانا برأسه، و کل فرد انزجر عنه و ترکه بداعی نهی المولی تحقق بالانزجار عنه امتثال لنهیه».
[۱] نهایة الاصول، بروجردی، حسین، ص۲۲۳.    
[۲] فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۱، ۲، ص۳۹۵.    
[۳] تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۳۷۶.
[۴] مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ج۲، ص۳۲۴.    
[۵] محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۴، ص۹۵-۹۴.    


۱. ↑ نهایة الاصول، بروجردی، حسین، ص۲۲۳.    
۲. ↑ فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۱، ۲، ص۳۹۵.    
۳. ↑ تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۳۷۶.
۴. ↑ مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ج۲، ص۳۲۴.    
۵. ↑ محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۴، ص۹۵-۹۴.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۶۱، برگرفته از مقاله «نهی انحلالی».    

رده‌های این صفحه : نواهی
جعبه ابزار