نَمیرُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَمیرُ: (وَ نَميرُ أَهْلَنَا) «نَمیرُ» از مادّه «
میرَه» به معناى جلب طعام و مواد غذايى است.
(وَ لَمَّا فَتَحُواْ مَتَاعَهُمْ وَجَدُواْ بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُواْ يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي هَذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَ نَمِيرُ أَهْلَنَا وَ نَحْفَظُ أَخَانَا وَ نَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ) (و هنگامى كه متاع خود را گشودند، ديدند سرمايه آنها به آنها بازگردانده شده؛ گفتند: پدر! ما ديگر چه مى‌خواهيم؟! اين سرمايه ماست كه به ما بازپس داده شده است؛ پس چه بهتر كه برادر رابا ما بفرستى؛ و ما براى خانواده خويش موادّ غذايى مى‌آوريم؛ و برادرمان را حفظ خواهيم كرد؛ و يک بار
شتر زيادتر دريافت خواهيم داشت؛ اين پيمانه بارى كه اكنون گرفته‌ايم، پيمانه كوچكى است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البيان مى‌گويد: كلمه ميره به معناى طعام‌هايى است كه از شهرى به شهر ديگر حمل و نقل مى‌شود، مرتهم معنايش اين است كه: من جهت ايشان از شهر ديگرى طعام وارد كردم، و همچنين مضارعش اميرهم و مصدرش ميرا و نيز امترتهم امتيارا كه باب افتعال آنست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نَمیرُ»، ص۵۹۸.
