نقع (مفردات‌قرآن)

نَقْع (به فتح نون و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای غبار است.

نَقْع: به معنای غبار است.

(فَالْمُغِیراتِ صُبْحاً • فَاَثَرْنَ بِهِ‌ نَقْعاً) «هجوم برندگان در وقت صبح که در اثر دویدن غبار بر انگیختند.»

این لفظ تنها یک بار در کلام الله آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۰۵.
۲.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۹۸.
۳.	↑ عادیات/سوره۱۰۰، آیه۳-۴.
۴.	↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۴۶.
۵.	↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۹۰.
۶.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۰۴.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۳۶.