نقض (اصول)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نقض به
اصطلاح مشترک بین نقض علّت «در قیاس»، نقض بر تعریف، و منع مقدمات دلیل تقسیم می‌شود و در
علم اصول فقه کاربرد دارد.
نقض، در سه معنا
اطلاق می‌شود:
۱. نقض علت(نقض الطرد):مراد از علّت، وصفی است که مستدل، علت بودن آن را برای حکم در
قیاس خود ادعا می‌کند، و نقض آن، یعنی نشان دادن موردی که
حکم از آن وصف تخلف کرده است.
۲. نقض معرفات:عبارت است از آوردن نقض بر تعریف در جانب
اطراد یا
انعکاس ؛ یعنی اشکال به جامع افراد و یا مانع اغیار بودن تعریف با آوردن موارد نقض آن؛
۳. نقض دلیل:یعنی منع یکی از مقدمات دلیل.
از آن جایی که نقض در این کتاب(
اصطلاح نامه اصول فقه) اخص‌هایی مثل نقض
فتوا ، نقض
یقین و غیره دارد، باید آن را عنوانی انتزاعی دانست که برای اجتماع افراد مختلف نقض، از آن استفاده شده است.
نقض علت.
نقض یقین.
نقض اجتهاد.
نقض دلیل.
فرهنگ
نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نقض».
