• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَفْث (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَفْث (به فتح نون) از واژگان نهج البلاغه به معنای دميدن است. فرق نفث و تفل؛ تفل آن است كه با دميدن مقدارى آب از دهان بيرون انداخته شود ولى نفث دميدن بدون آن است. این کلمه بار هفت در نهج‌ البلاغه آمده است.



نَفْث: به معنای دميدن است. فرق نفث و تفل؛ تفل آن است كه با دميدن مقدارى آب از دهان بيرون انداخته شود ولى نفث دميدن بدون آن است.


آن‌گاه كه همّام از شنيدن موعظه آن حضرت مرد، حضرت علی (علیه‌السلام) فرمود به خدا قسم از اين پيشامد براى او مى‌ترسيدم، مردى گفت: يا اميرالمؤمنين چطور است كه شما اينها را مى‌دانيد و زنده مانده‌ايد حضرت فرمود: «وَيْحَكَ، إِنَّ لِكُلِّ أَجَل وَقْتاً لاَ يَعْدُوهُ ... فَمَهْلاً، لاَ تعُدْ لِمِثْلِها، فاِنِّما نَفَثَ‌ الشَّیْطانُ عَلَی لِسانِکَ» «عزيزم براى هر اجل وقتى است كه انسان از آن تجاوز نتواند كرد، بعدا چنين كلامى نگو كه شیطان در زبان تو دميد.» (شرح‌های خطبه: )
«وَ مُنَافَثَةَ الْحُكَمَاءِ » «هم نفس و هم راز بودن با حكماء» (شرح‌های نامه: )
«وَ نَفَثاتِهِ» «وسوسه‌هاى اوست.» (شرح‌های خطبه: ) (شرح‌های خطبه: )
حضرت درباره امر به معروف فرموده: «وَ ما أَعْمالُ الْبِرِّ كُلُّها وَ الْجِهادُ فِي سَبِيلِ اللهِ، عِنْدَ الاَْمْرِ بالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنكَرِ اِلَّا کَنَفْثَةٍ فِی بَحْرٍ لُجِّیٍّ» يعنى «همه آنها در مقابل امر به معروف مانند دميدن در درياى ژرفى است.» (شرح‌های حکمت: )


این کلمه هفت بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۵۲.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۶۶.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۸۳، خطبه۱۹۳.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۹۰، خطبه۱۸۸.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۰۶، خطبه۱۹۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۷، خطبه۱۹۳.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۵۱.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۷۱.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۵۹۲.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۶۱.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۰۴، نامه ۵۳.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۹۹، نامه ۵۳.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۳۱، نامه ۵۳.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۷۵، نامه ۵۳.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۳۶.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۵۰.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۰، ص۴۴۰.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۸۳.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۴۷.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۷۷، خطبه ۱۲۰.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۲۳۵، خطبه ۱۱۹.    
۲۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۷۸، خطبه ۱۲۱.    
۲۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۵۳، خطبه ۱۹۲.    
۲۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۶۵، خطبه ۱۸۷.    
۲۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۸۸، خطبه ۱۹۲.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۶۵، خطبه ۱۲۱.    
۲۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۰۹.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۹، خطبه ۱۹۲.    
۳۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۱۸.    
۳۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۱۳.    
۳۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۵، ص۲۲۳.    
۳۳. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۳۸.    
۳۴. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۹۶.    
۳۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۵۱.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۷، ص۳۸۳.    
۳۷. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۹۱.    
۳۸. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۴۴.    
۳۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۷۱، حکمت۳۶۴.    
۴۰. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۴۴، حکمت۳۷۴.    
۴۱. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۴۲، حکمت۳۷۴.    
۴۲. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۳۰، حکمت۳۷۴.    
۴۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۲۵.    
۴۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۲۷.    
۴۵. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۱۱۶.    
۴۶. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۶۵.    
۴۷. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۳۰۶.    
۴۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۸۳، خطبه۱۹۳.    
۴۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۰۴، نامه ۵۳.    
۵۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۷۷، خطبه ۱۲۰.    
۵۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۵۳، خطبه ۱۹۲.    
۵۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۷۱، حکمت۳۶۴.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نفث»، ج۲، ص۱۰۵۲.    






جعبه ابزار