• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نظام تفتیشی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


نظام تفتیشی عبارت است از نظامی که در آن، نهاد دادسرا و مقام تعقیب کننده وجود دارد. در این نظام، دادرسی، اقامه دلیل و اثبات جرم، تعقیب متهم و جمع آوری دلایل جرم، به عهده‌ی شاکی نیست، بلکه نهادی در این مورد تشکیل می‌شود که وظیفه تحقیقات مقدماتی را دارد. نوشتار حاضر ضمن بیان تاریخچه، به شیوه‌ی رسیدگی و ویژگی‌های آن، ادله اثبات دعوی، ارزیابی سیستم دادرسی و ... می‌پردازد.


هر جامعه‌ای با توجه به اصول و فلسفه‌ی حاکم بر خود، به حل مشکلات خود و برخورد با آن‌ها می‌پردازد. اصول و مقررات حقوقی نیز از این قاعده مستثنی نیست و در هر جامعه‌ای با توجه به فلسفه‌ی حاکم بر آن جامعه، سیستم حقوقی خاصی برای رسیدگی به جرایم آن جامعه وجود دارد. ولی با نگاه به سیستم‌های مختلف موجود در جوامع می‌توان وجوه تشابهی را بین آن‌ها یافت. یکی از سیستم‌های حاکم بر برخی نظام‌های حقوقی سیستم تفتیشی است.

پیدایش سیستم دادرسی تفتیشی از نظر تاریخی موّخر بر سیستم دادرسی اتهامی است. ریشه‌ی این سیستم به امپراطوری روم و قواعد مختص محاکمه‌ی بردگان و افراد پست می‌رسد. در اوایل قرن سیزدهم با گسترش اختیار کلیساها، مقامات کلیسا به محض وقوع جرایم مذهبی مانند کفر و زنای محصنه که در صلاحیت دادگاه‌های مذهبی بود، به تعقیب و محاکمه‌ی متهم می‌پرداختند روش دادگاه‌های مذهبی کم کم حقوق عرفی را تحت تاثیر قرار داد و طرفداران بسیاری پیدا کرد.
[۱] آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۵.
و در اواخر قرون وسطا نه فقط در رسیدگی به اتهامات روحانیون و ملحدان بلکه در مورد محققان و دانشمندان نیز بکار برده شد.
[۲] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۲۸.


در این نظام به خلاف نظام اتهامی که تحقیقات مقدماتی وجود نداشت، تحقیقات مقدماتی گسترش یافت تا آن‌جا که قسمت اعظم وقت مقامات قضایی صرف تهیه‌ی دلیل و مقدمات رسیدگی می‌شد. این وظیفه به عهده‌ی دستگاه قضایی مخصوص که آن را مدعی‌العموم و یا دادسرا می‌نامند، قرار داده شد؛ و دعوی از طرف نمایندۀ دادسرا که عبارت از دادستان باشد بنام جامعه و برای حفظ نظم اجتماعی مطرح می‌گردید.
[۳] باقری، علیرضا، آیین دادرسی کیفری سه استاد، اراک، نوای دانش، ۱۳۸، ص۲۷.
در این رویه جلسه‌ی رسیدگی تا حدودی جنبه‌ی تشریفاتی داشت و در بسیاری از موارد برای تسجیل و اعلام نتایج بدست آمده‌ی قبلی تشکیل می‌گردید.
[۴] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۲۹.

شهادت شهود به طور کتبی و محرمانه استماع و نوشته می‌شد؛ متهم حق اعتراض به شهادت را داشت؛ اما نه به صورت شفاهی بلکه به صورت کتبی. اگر متهم محکوم می‌شد، حکم مجازات در همان روز صدور حکم باید اجرا می‌شد. دادگاه‌های بدوی حق تبرئه متهم را نداشتند و فقط می‌توانستند دستور انجام تحقیقات گسترده‌تر را صادر کنند؛ و یا پرونده را به طور موقت از دستور کار دادگاه خارج کنند، و حق تبرئه قطعی فقط مخصوص دادگاه‌های بالاتر بود. به عبارت دیگر خارج نمودن موقت دعوا از دستور رسیدگی دادگاه در صورت عدم تکافوی دلیل، حکایت از نفی اصل برائت با هدف اثبات مجرمیت متهم از طریق توسل به ادله‌ی نامعقول داشت.
[۵] جوانمرد، بهروز، فرآیند دادرسی در حقوق کیفری ایران، تهران، بهنامی، ۱۳۸۹، ص۲۲.


۱- نهاد تعقیب خاص: در این سیستم مقام و مرجع خاصی وجود دارد که عهده‌دار تعقیب جرم است، در نتیجه اختیار تعقیب بزه‌ها در بعضی موارد از اراده‌ی شاکی خصوصی خارج می‌شود و بدون شکایت او نیز تحت پیگرد قرار می‌گیرد. از ثمرات خیلی مهم این روش می‌توان ظهور و پیدایش تئوری معروف تقسیم بزه‌ها به جرایم ارتکابی علیه منافع حکومت و جامعه و جرایم ارتکابی علیه منافع خصوصی افراد را نام بردکه در قوانین امروزی اهمیت ویژه‌ای دارد.
[۶] آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۳.

۲- قضات حرفه‌ای: در این سیستم برخلاف سیستم اتهامی قاضی کیفری جزء اشخاصی است که اطلاعاتی در امر قضا و دادرسی دارند. برحسب اقتضای این سیستم دادرس فقط به امر قضا اشتغال دارد و مجاز نیست با داشتن مسند قضا حرفه‌ی دیگری داشته باشد.
[۷] آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۳.

۳- کتبی بودن رسیدگی: با پیشرفت زمان و آشنایی قضات مذهبی با کتابت رسیدگی در این نظام کتبی شد که خود این مطلب در شکوفایی این نظام نقش اساسی ایفا کرد.
[۸] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۲۹.

۴- غیر‌علنی بودن رسیدگی: اصل محرمانه‌بودن دادرسی است مگر در جایی که خود قاضی تشخیص دهد که دادرسی به صورت علنی برگزار شود.
[۹] گلدوست جویباری، رجب، کلیات آیین دادرسی کیفری، تهران، جنگل، ۱۳۸۶، ص۲۶.
افراد جامعه نیز حق ورود به محکمه و اطلاع از چگونگی برگزاری و عدالت آن را ندارد.
[۱۰] آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۴.

۵- غیرترافعی بودن: در این سیستم بخلاف دادرسی اتهامی بین شاکی و متهم مجادله و بحثی پیش نمی‌آید. نمایندگان جامعه یا مدعی‌العموم بجای شاکی در دادرسی حضور یافته و در برابر متهم قرار می‌گیرد.
[۱۱] آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۴.

۶- سیستم دلایل قانونی: قضات نمی‌توانند متهم را محکوم کنند مگر در صورت احراز دلایل که قانون معین کرده است.
[۱۲] گلدوست جویباری، رجب، کلیات آیین دادرسی کیفری، تهران، جنگل، ۱۳۸۶، ص۲۷.


در نظام تفتیشی اقرار مهم‌ترین دلیل اثبات جرم محسوب می‌شد. اقرار قاضی را از رسیدگی به سایر دلایل بی‌نیاز می‌کرد. تاثیری که اقرار در پایان بخشیدن به رسیدگی‌های کیفری داشت سبب شد که قضات رفته‌رفته برای اخذ آن به وسایلی متوسل کردند و به این ترتیب شکنجۀ متهمانی که از پاسخ دادن به پرسشهای قضات امتناع می‌کردند بتدریج در سراسر اروپا (به استثنای انگلستان) و لا اقل در رسیدگی به جرایم مهم مرسوم شد.
[۱۳] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۳۰.
شکنجه برای رسیدن به دو هدف اعمال می‌شد: یکی کسب اقرار از متهم و تکمیل پروندۀ مقدماتی و مورد دوم، به هدف اجبار محکوم‌علیه قبل از اعدام به معرفی معاونان و شرکای احتمالی جرم.
[۱۴] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۳۰.

دلیل دیگری که در اثبات امر کیفری مؤثر بود شهادت بود. در این نظام گواهی دو شاهد مرد بدون توجه به تقوا و پاکدامنی آنان حتی برای صدور حکم اعدام هم کفایت می‌کرد.
[۱۵] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۳۲.


می‌توان وجود مقام قضایی خاص تعقیب و انتخاب شدن قضات را از میان افراد تحصیل‌کرده که موجب تخصصی شدن کار ایشان می‌شود از محاسن این سیستم دادرسی دانست.
[۱۶] گلدوست جویباری، رجب، کلیات آیین دادرسی کیفری، تهران، جنگل، ۱۳۸۶، ص۲۸.
ضمن اینکه این سیستم در حفظ و نظام موجود و دفاع از اجتماع بسیار مفیدتر از سیستم اتهامی است و با اتخاذ آن احتمال فرار مجرم از مجازات ضعیف می‌گردد.
[۱۷] باقری، علیرضا، آیین دادرسی کیفری سه استاد، اراک، نوای دانش، ۱۳۸، ص۲۹.
اما عیوب و اشکالات بسیاری بر آن وارد است؛ همانطور که گفته شد مهمترین اشکال این سیستم، نادیده گرفتن اصل برائت است. از دیگر عیوب این سیستم اینکه نفع متهم در این نظام نادیده گرفته می‌شود و در حقیقت فرد فدای جامعه می‌شود. به‌علاوه سری‌بودن و غیرترافعی بودن از نکات ضعف این سیستم بشمار می‌آید. بویژه با توجه به وجود و حاکمیت دلایل قانونی و اختیار وسیع قضات در اخذ اقرار از متهم، نتیجۀ حاصله که شکنجه‌های سخت است باعث وارد شدن انتفادات زیادی بر این سیستم می‌شود.
[۱۸] آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۵.


۱. ↑ آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۵.
۲. ↑ آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۲۸.
۳. ↑ باقری، علیرضا، آیین دادرسی کیفری سه استاد، اراک، نوای دانش، ۱۳۸، ص۲۷.
۴. ↑ آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۲۹.
۵. ↑ جوانمرد، بهروز، فرآیند دادرسی در حقوق کیفری ایران، تهران، بهنامی، ۱۳۸۹، ص۲۲.
۶. ↑ آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۳.
۷. ↑ آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۳.
۸. ↑ آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۲۹.
۹. ↑ گلدوست جویباری، رجب، کلیات آیین دادرسی کیفری، تهران، جنگل، ۱۳۸۶، ص۲۶.
۱۰. ↑ آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۴.
۱۱. ↑ آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۴.
۱۲. ↑ گلدوست جویباری، رجب، کلیات آیین دادرسی کیفری، تهران، جنگل، ۱۳۸۶، ص۲۷.
۱۳. ↑ آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۳۰.
۱۴. ↑ آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۳۰.
۱۵. ↑ آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، تهران، سمت، چ چهارم، ۱۳۷۸، ج اول، ص۳۲.
۱۶. ↑ گلدوست جویباری، رجب، کلیات آیین دادرسی کیفری، تهران، جنگل، ۱۳۸۶، ص۲۸.
۱۷. ↑ باقری، علیرضا، آیین دادرسی کیفری سه استاد، اراک، نوای دانش، ۱۳۸، ص۲۹.
۱۸. ↑ آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ۱۳۶۸، ج اول، ص۵۵.


• سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «نظام تفتیشی»، تاریخ بازیابی:۱۴۰۰/۰۲/۲۷.    


رده‌های این صفحه : آیین دادرسی کیفری | اصطلاحات حقوق کیفری
جعبه ابزار