به نقلی ابینیزر فرزند نجاشی -پادشاهی که مسلمانان پس از هجرت به حبشه به پناه بردند- بود. علی (علیهالسّلام) او را نزد تاجری مکی یافت و او را خرید و آزادش کرد. او برای همیشه در مدینهاقامت گزید نقل است که پس از مرگ نجاشی مردم حبشه به مدینه آمدند تا تنها بازمانده او -ابینیزر- را برای پادشاهی به حبشه ببرند؛ اما او نپذیرفت و گفت: «یک ساعت در خدمت رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) بودن برایم از یک عمر پادشاهی شما در حبشه برتر است.»
نصر نیز که در کنار خاندان نبوت رشد کرده بود حب به اهل بیت (علیهمالسّلام) را به خوبی از پدر آموخت. او در خدمت امام علی (علیهالسّلام) و سپس به خدمت امام حسن (علیهالسّلام) در آمد و پس از شهادت آن حضرت (علیهالسّلام) به محضر شریف سید و سالار شهیدان (علیهالسّلام) راه یافت.او از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا حضرت (علیهالسّلام) را همراهی کرد.
[۱۲]نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۸، ص۶۴، تهران، ابن المؤلف، چاپ اول.
نصر جنگجویی شجاع بود. او جزء سواره نظام لشکر امام (علیهالسّلام) محسوب میشد تا این که اسبش پی شد، پس پیاده به نبرد پرداخت تا این که در راه دفاع از مولای خویش شربت شهادت نوشید.