نزول (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نُزول (به ضم نون) از
واژگان نهج البلاغه به معنای فرود آمدن و
نُزُل (به ضم نون و زاء) به معنای آنچه برای میهمان از پذیرائی آماده شده میباشد. موارد زیادی از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
نُزول در اصل به معنی فرود آمدن است: «النزول فی الاصل: هو انحطاط من علوّ» آنگاه همه مشتقاتش به همین مناسب است، مادّی باشد یا معنوی و غیره.
امیرالمومنین (علیهالسلام) میفرماید:
«و ینزل الصبر علی قدر المصیبة و من ضرب یده علی فخذه عند مصیبته حبط عمله» «صبر و شكيبايى به اندازه مصيبت نازل مىشود، كسى كه دستش را (به عنوان بى تابى و ناشكرى) به هنگام مصيبت بر زانو زند اجر او ضايع مىشود (و پاداشى بر مصيبت نخواهد داشت).»
(شرحهای خطبه:
)
استنزال: طلب نزول:
«استنزلوا الرزق بالصدقة» «روزى را به وسيله صدقه فرود آوريد»
(شرحهای حکمت:
) «نزل» (مثل عنق) آنچه برای میهمان از پذیرائی آماده شده است.
امام (علیهالسلام) درباره
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) فرموده:
«اللهم اعل علی بناء البانین بنائه و اکرم لدیک نزله و شرّف عندک منزلته» «خدایا بنای او را از بنای بانیان بلندتر فرما. پذیرائیش را در نزد خود محترم گردان، و مقام او را در نزد خودت مشرّف فرما».
(شرحهای خطبه:
)
موارد زیادی از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نزول»، ج۲، ص۱۰۲۷.