ندّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ندّ: (جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً) «ندّ» (بر وزن ضد) به معناى «مثل و مانند» است
، با اين تفاوت كه
«مثل» مفهوم وسيعى دارد، ولى
«ندّ» تنها به معناى مماثلت در حقيقت و گوهر چيزى است.
(وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ) (هنگامى كه به انسان زيانى رسد، پروردگار خود را مى‌خواند در حالى كه به سوى او باز مى‌گردد؛ امّا هنگامى كه نعمتى از جانب خويش به او عطا كند، آنچه را بخاطر آن قبلًا خدا را مى‌خواند از ياد مى‌برد و براى خداوند همتايانى قرار مى‌دهد تا مردم را از راه او گمراه سازد؛ بگو: چند روزى از كفر و ناسپاسى خود بهره‌گير كه به يقين از دوزخيانى!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه اندادا به معناى امثال است، و مراد از آن- به طورى كه گفته شده-
بت‌ها و
رب النوع هاى آنهاست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ندّ»، ص۵۸۲.
