• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نجر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




نَجْر (مثل عقل، به فتح نون و سکون جیم) از واژگان نهج البلاغه به معنای پایه، ریشه، اساس است. این واژه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.



نَجْر به معنای پایه، ریشه، اساس آمده است.


امام علی (علیه‌السلام) درباره ایّام جاهلیّت فرموده: «وَالنَّاسُ في فِتَن انْجَذَمَ فِيها حَبْلُ الدِّينِ، وَاخْتَلَفَ النَّجْرُ، وَتَشَتَّتَ الاَْمْرُ» «مردم در فتنه‌هائی بودند که در آن، ریسمان دین پاره شده و ریشه‌ها مختلف گشته و کارها پراکنده شده بود.» (شرح‌های خطبه: ) یعنی هر کس مردم را به اصلی و مکتبی می‌خواند و می‌گفت که آن حق است.


واژه نجر فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۱۵.    
۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۸، خطبه ۲.    
۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۳، خطبه ۲.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۶، خطبه ۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۵، خطبه ۲.    
۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۷۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۲.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۸۳.    
۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۲۹۶.    
۱۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۳۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نجر»، ج۲، ص۱۰۱۵.    






جعبه ابزار