ناقه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ناقَه (به فتح قاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای شتر ماده است.
جمل به معنای شتر نر و ابل به معنای مطلق شتر است.
این کلمه دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
ناقَه:
به معنای شتر ماده است.
جمل به معنای شتر نر و ابل به معنای مطلق شتر است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره كار نيک و بد و رضاى ديگران نسبت به آن‌ها فرموده:
«وَ إِنَّما عَقَرَ ناقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ واحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللهُ تَعَالَى بالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بالرِّضَى، فَقَالَ سُبْحَانَهُ: فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ » «
ناقه صالح را فقط یک نفر کشت،
خداوند عذاب را براى آن‌ها عمومى كرد، چون به كشتن آن عموما راضى شدند.»
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت درباره شتران زكاة به عاملان زكات نوشت:
«فَإِذَا أَخَذَها أَمِینُکَ فَأَوْعِزْ إِلَیْهِ أَلاَّ یَحُولَ بَیْنَ ناقَهٍ وَ بَیْنَ فَصِیلِها» «اى عامل صدقات، چون نماينده تو شتران زكاة را از مردم گرفت به او بگو: ميان
ناقه و بچّه‌اش جدایى نياندازد.»
(شرح‌های نامه:
)
این کلمه دو بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه،برگرفته از مقاله «ناقه»، ج۲، ص۱۰۸۰.
