• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَیْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مَیْن (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: دروغ.


مَيْن (به فتح میم و سکون یاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای دروغ است. این ماده دو مرتبه در نهج البلاغه آمده است.


مَيْن
[۱] قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۰۴.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۱.    
به معنای دروغ است. «مَانَ مَيْناً: كذب»
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۲۹۴.    


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره دنیا فرموده‌اند:«أَلاَ وَهِيَ... الْجَامِحَةُ الْحَرُونُ، وَالْمَائِنَةُ الْخَأُون»
[۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۶.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه ۱۹۱.    
«بدانيد دنيا سركش، نافرمان، دروغگو و خيانتكار است.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۳، خطبه ۱۹۱.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۷۰.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۸۹-۳۹۰.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۳۴۱.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۵۵.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۲۲.    
)
امام (صلوات‌الله‌علیه) به معاویه مى‌نويسد: «فَقَدْ سَلَكْتَ مَدَارِجَ أَسْلاَفِكَ بِادِّعَائِكَ الاَْباطِيلَ، وَإقْحَامِكَ غُرُورَ الْمَيْنِ وَالاَْكَاذِيبِ»
[۱۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۹، نامه ۶۵.    
[۱۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۷، نامه ۶۵.    
[۱۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۶، نامه ۶۵.    
«داخل راه‌هاى گذشتگانت شده‌اى با ادعاى اباطيل و وارد شدن در فريب دروغ و اكاذيب.»
[۱۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱۳، نامه ۶۵.    
[۱۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۵.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۶.    
[۱۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۱، ص۲۹۰.    
[۲۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۸۱.    
[۲۱] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۲۳.    
)

این ماده در دو مورد در نهج البلاغه آمده است.
[۲۲] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
[۲۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۹، نامه ۶۵.    


۱. ↑ قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۰۴.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۱.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۲۹۴.    
۴. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۶.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه ۱۹۱.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۳، خطبه ۱۹۱.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۷۰.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۸۹-۳۹۰.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۳۴۱.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۵۵.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۲۲.    
۱۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۹، نامه ۶۵.    
۱۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۷، نامه ۶۵.    
۱۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۶، نامه ۶۵.    
۱۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱۳، نامه ۶۵.    
۱۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۵.    
۱۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۶.    
۱۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۱، ص۲۹۰.    
۲۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۸۱.    
۲۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۲۳.    
۲۲. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
۲۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۹، نامه ۶۵.    


• قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مین»، ج۲، ص۱۰۰۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 186 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 191 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 65 نهج البلاغه
جعبه ابزار