میمون بن ابراهیم کاتب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میمون بن ابراهیم کاتب (زنده در
۲۹۴ق)، کاتب،
شاعر و از نامهنگاران فصیح و بلیغ و مسئول دیوان نامهها در
خلافت عباسی بود.
میمون بن ابراهیم کاتب، شاعر و از نامهنگاران فصیح و بلیغ در ایام
متوکل عباسی (خلافت
۲۳۲-
۲۴۷ق) بود
و در دستگاه خلافت وی مسئولیت دیوان نامهها را داشت.
او همچنین تصدی نامههای ویژه خلیفه را نیز برعهده داشت.
افزون بر آن، مدتی نیز نامهنگار و کاتب
اسحاق بن ابراهیم مصعبی، رئیس انتظامات
بغداد در زمان متوکل،
معتصم (خلافت
۲۱۸-
۲۲۷ق)،
واثق (خلافت ۲۲۷-۲۳۲ق) و متوکل بود.
بنابر نقل
طبری، میمون به سال ۲۹۴ق به همراه سپاهی که از طرف
معتضد عباسی (خلافت
۲۷۹-
۲۸۹ق) برای سرکوبی
قرامطه به
کوفه اعزام شده بودند، با عدهای از بزرگان مملکتی حضور داشت که مورد هجوم راهزنان قرامطه قرار گرفت.
به گفته ابن ندیم، از میمون بیست برگ
شعر و کتاب الرسائل بر جای مانده است.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۹۶، برگرفته از مقاله «میمون کاتب».