میرعبدالرزاق بن محمدیوسف رضوی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میرعبدالرزاق بن محمدیوسف رضوی اصفهانی، از علمای
قرن یازدهم هجری در
اصفهان بوده است.
علاّمه میرعبدالرزاق رضوی کاشانی بن محمّدیوسف طبیب بن میرمحمّدرضا بن میرزینالعابدین رضوی، عالم فاضل، و حکیم جامع، از علمای
قرن یازدهم هجری در
اصفهان بوده است.
در اصفهان خدمت جمعی از دانشمندان خصوصا
سیّدعلاءالدّین حسین خلیفهسلطان و
میرابوالقاسم فندرسکی به تحصیل پرداخته و در
فقه،
اصول،
ادبیات،
منطق،
کلام،
فلسفه، ریاضیات و طب مهارتی به سزا یافت و چندی در اصفهان به تدریس مشغول شد.
عاقبت به کاشان مراجعت نموده و بساط تدریس و تعلیم را در آنجا برپا داشت. او از عواید مستغلات موروثی امرار معاش میکرد و از پذیرش مقرری و هدایای ارباب حکومت پرهیز داشت.
او در ۵
شعبان ۱۰۴۶ق نسخهای از «
شرح هدایة الاثیریه»
ملاّصدرا را کتاب کرده که جزو کتب اهدایی آقای سیّدمحمّد مشکاه به کتابخانه دانشگاه تهران موجود است.
پسرعمویش میرمحمّدهادی در کاشان به طبابت مشغول بوده و ملاّ
محمّدعلی واحد قمی هم از شاگردان میرعبدالرزاق در اصفهان است.
رمضان بن علی نیز از شاگردان اوست که نزد او کتاب «
الهدایا لشیعة ائمة الهدی» تالیف: میرزا
محمّدمجذوب تبریزی، که شرح مفصل «
کافی»
ثقةالاسلام کلینی است را نزد او خوانده و در سال ۱۰۸۸ق در حضور استاد آن را مقابله کرده و از استاد چنین یاد کرده است: «استادنا المحقّق و النّحریر المدقّق السیّد الاجل الرّضوی سیّد عبدالرزاق بن محمّدیوسف الکاشانی» این نسخه در کتابخانه سیّدضیاءالدّین علاّمه در اصفهان موجود است.
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۲۸.