میرزامنظور احمد بن محمدرضا خوانساری اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میرزامنظور احمد بن محمدرضا خوانساری اصفهانی، از علما و وعاظ
اصفهان در
قرن چهارده هجری بوده است.
حاج میرزا احمد خوانساری معروف به «میرزا منظور» فرزند ملاّمحمّدرضا، عالم فاضل و واعظ کثیرالتّالیف. وی در حدود سال ۱۳۲۳ق
وفات یافت، و در تکیه مادر شاه‌زاده مدفون گردید. این شعر از او است:
"منکر حسن خدا تو گویی کور است ••• زان که از پرتو روی تو جهان پرنور است"
"چشم خفّاش گرت فاش نبیند چه کند؟ ••• که وی از ظلمت چشم و دل خود مستور است"
"هستی دوست، خودش شاهد بر هستی اوست ••• مهر و امهر دلیل و مثلی مشهور است".
وی کتب زیادی در
احادیث و اخبار و مصائب تالیف نموده، و برخی از آن‌ها را به طبع رسانده است که از آن جمله است:
۱. بشری للزّائرین؛
۲. تبصره النّاظرین؛
۳. تذکره المتّقین؛
۴. تبصره الرّایین، مجموعه قصاید و غزلیّات؛
۵. خلاصه المقاصد فی تاریخ الاماجد؛
۶. ذکری للذّاکرین؛
۷. زبده النّوائب المصائب؛
۸. زبده المصائب، مطبوع؛
۹. عمده المصائب، مطبوع؛
۱۰. عنوان الرّزیه فی بیان القضیّه من ذریّه النّبویّه؛
۱۱. فلاح الامامه فی تاریخ ثامن الائمّه؛
۱۲. فصلین یا بهار و خزان؛
۱۳. کتابی در
اسامی اولاد حضرت زهرا (سلام‌اللّه‌علیها)؛
۱۴. کتابی در مواعظ؛
۱۵. مصباح الامّه فی تاریخ امّ الائمّه؛
۱۶. مخزن الاسرار و مجمع الاشعار؛
۱۷. منظور الائمّه در ترجمه مجلّد دهم
بحارالانوار در چهار جلد؛
۱۸. مفتاح الغمّه در تاریخ الائمّه؛
۱۹. یومیّه که وقایع الایّام است، و غیره.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۱۱.
