میرزا مظفّر ترکه، شاعر و ادیب واعظ، او نبیرهافضلالدّین محمّد ترکه است، و مانند اجدادش تولیّت مسجد جامع اصفهان و مقبره مشایخ دادایی یزد را بر عهده داشته، و علاوه بر آن، در دولت صفویّه به منشی‌گری مشغول بوده است. دیوان اشعاری داشته که اکنون در دست نیست، و طبعش به هزل و هجو مایل بوده است. وی تا سال ۱۰۷۶ که سال تالیف قصص الخاقانی است در قید حیات بوده است. این دو بیت در وصف شاه صفی از او است: "فانوس شمع قدسی و پاتاسر آینه رؤیت صباح عید و تو را پیکر آینه نقّاش صنع لم یزل از سایه توست بر پرده‌های دیده هفت اختر آینه".
[۱]شاملو، ولی‌قلی بن داودقلی، قصص الخاقانی، ج۲، صص۸۰ ۸۲.
[۲]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۶۲.
[۳]هنرفر، لطف‌الله، گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص۵۴۸.
[۴]سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، الضّوء اللامع، ص۱۴۶.
