• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

میرزا محمدحسین مدرس کهنگی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


سیدمحمدحسین بن محمدابراهیم طباطبایی مدرس کهنگی اصفهانی، عالم فاضل جلیل در اصفهان می‌باشد.


حاج میرزا محمّدحسین مدرّس کهنگی بن سیّدمحمّدابراهیم بن سیّدعلی طباطبائی، عالم فاضل جلیل. در سال ۱۲۸۸ق در «کَهَنگ بَرزاوَند» از توابع اردستان متولّد شده و در اصفهان نزد حاج میرزا بدیع درب امامی، میرزا ابوالمعالی کلباسی، میرزا محمدهاشم چهارسوقی، شیخ محمّدعلی ثقةالاسلام، شیخ محمّدتقی آقانجفی، حاج‌آقا نوراللّه نجفی، میرزاابوالقاسم رشتی، آخوند کاشی و جهانگیرخان قشقایی به تحصیل پرداخت و سپس به عتبات عالیات رفته و نزد آیات عظام و علمای اعلام حاج‌آقا رضا همدانی، آخوند ملّامحمّدکاظم خراسانی و آقاسیّدمحمّدکاظم طباطبائی یزدی کسب فیض نموده است.
وی در سال ۱۳۲۱ق به اصفهان مراجعت نموده و در مسجد علی (علیه‌السّلام) اقامه جماعت نموده و در مدارس دینی اصفهان تدریس نموده و بدین جهت به «مدرس کَهَنگی» معروف شده است. او از طریق املاک موروثی در زادگاه خود امرار معاش می‌کرده و از دریافت و مصرف وجوه شرعی و یا امرار معاش از راه رفع خصومات و امثال آن خودداری می‌نموده است. بالاخره در ۱۷ جمادی الثّانیه سال ۱۳۷۶ق در اصفهان وفات یافته و در ضلع شمالی قبرستان عمومی جنب مصلای تخت فولاد مدفون گردید.
مرحوم مدرّس کَهَنگی تقریرات دروس اساتید خود در نجف اشرف مانند آخوند خراسانی و آقاسیّدکاظم یزدی را نوشته و رساله‌ای در معنی «بداء» به نام «هدیة الوری در شرح بداء» تالیف کرده که در سال ۱۳۷۷ق به طبع رسیده است.
[۱] رفیعی‌مهرآبادی، ابوالقاسم، آتشکده اردستان، ج۲، ص۳۰۶-۳۰۷.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۳۱.


۱. ↑ رفیعی‌مهرآبادی، ابوالقاسم، آتشکده اردستان، ج۲، ص۳۰۶-۳۰۷.
۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۳۱.


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۰۸.    



رده‌های این صفحه : عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده چهاردهم(قمری) | عالمان ایران | عالمان ایران سده چهاردهم(قمری) | عالمان سده چهاردهم(قمری) | فضلای اصفهان | فضلای اصفهان سده چهاردهم(قمری) | فضلای ایران | فضلای ایران سده چهاردهم(قمری)
جعبه ابزار