میرزا حسن‌علی نصرآبادی اصفهانی

میرزا حسن‌علی نصرآبادی اصفهانی، از شعرای عهد شاه عباس اول صفوی در اصفهان می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - معرفی اجمالی

میرزا حسن‌علی نصرآبادی، از شعرای عهد شاه عباس اول صفوی است. در جوانی وزیر علی‌قلی‌خان شاملو بود و سپس به منصب ایشیک آقاسی و دیوان‌بیگی دست یافت. پس از مدتی وزیر یزد شده و در آن منصب درستکاری و انصاف را پیشه نمود اما آخرالامر از آن شغل استعفا داده، به اصفهان آمده و تا آخر عمر به عبادت مشغول شد. از مریدان و معاشران شیخ بهائی بوده و شیخ برای دیدن او به روستای نصرآباد در ناحیه ماربین در غرب اصفهان می‌آمد. وی سرانجام در اوایل سلطنت شاه صفی (حدود سال ۱۰۳۹ق) وفات یافت.
پدر میرزا محمدطاهر نصرآبادی (نویسنده تذکره نصرآبادی) خواهرزاده صاحب عنوان است.
این شعر در مدح امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) از اوست:
‌ای از تو گرم رونق بازار دلبری ••••• وی آفتاب روی تو را ماه مشتری
لب لعل و خط زمرد و دندان درّ خوشاب ••••• بازار حسن را نبود چون تو جوهری
شاهی که چرخ از پی رایت کشی او ••••• بسته است از قمر به میان زنگ حیدری

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۲، ص۶۵۹.
۲.	↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۲، ص۶۶۰.
۳.	↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۲۴۳.
۴.	↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل حسنعلی نصرآبادی، ص۵۹۹.

۳ - منبع