میر محمدلطیف رضاتوفیقی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میر محمدلطیف رضاتوفیقی (۱۲۵۱-۱۳۳۲ش)، معروف به آمیر محمدلطیف، فرزند مرحوم میر احمد ابن میر مومن موسوی رضاتوفیقی، از شاگردان
آخوند خراسانی،
سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی و
میرزای نائینی بود. وی زاده
دهدشت در
استان کهکیلویه و بویراحمد بود و در علومی چون
ادبیات عرب،
فقه،
اصول فقه تبحر داشت. از جمله آثار وی حاشیه بر
الروضه البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیة و حاشیه بر
مغنی اللبیب ابنهشام انصاری است.
ایشان در تاریخ ۸ دی ۱۲۵۱ هجری شمسی در روستای طولیان واقع در چهار کیلومتری شهرستان
دهدشت متولد شد و همواره در میان این سادات علما وارسته و زاهد و نامدار پا به عرصه وجود گذاشتهاند.
ابتدا نزد برادر بزرگتر خود آیتالله
میرمؤمن رضاتوفیقی متوفای ۱۲۶۲شمسی
ادبیات فارسی و
عربی و مقداری از مقدمات را آموخت. برادر وی متوجه استعداد و هوش سرشار ایشان شد و لذا چون که بلاعقب دارای فرزند نبود وصیت کرد که کتابهایش را به ایشان بدهند.
مرحوم آیتالله میر محمد لطیف در سال ۱۲۶۴ وارد
حوزه علمیه بهبهان شد و از محضر علامه
شیخ سلیمان بهبهانی و آیتالله
شیخ عبدالرسول بهبهانی کسب فیض کرد.
سپس به شهرستان
شیراز هجرت کرد و در مدرسه منصوریه از علمای آن سامان از جمله آیتالله
شیخ محمدجعفر محلاتی و آیتالله
سیدعلی کازرونی و آیتالله
شیخ علی ابیوردی و آیتالله
شیخ عبدالنبی فخرالاسلام آلعصفور فقه،
اصول،
فلسفه و
ریاضیات،
هیئت و
طب کسب فیض نمود.
سپس با حوزهی علمیه
بهبهان برگشت و از حضرت آیتالله
میرزا محمدحسن بهبهانی و آیتالله
سیدمحمد ناظمالشریعه بهره فراوانی برد و در ضمن همدرس و هم بحث ایشان آیتالله
سیدعلی بهبهانی بود. به توسعه ی آیتالله ناظمالشریعه که به ایشان و سید علی
بهبهانی فرمودند که تحصیلات شما به طور کامل به پایان رسیده و آنچه که لازم بود فرا گرفتید خوب است به
نجف اشرف مشرف گردید تا علما اون آستان مقدسة شما را بشناسند.
ایشان وارد نجف شد و از محضر حضرات آیات آخوند خراسانی، سید
محمدکاظم طباطبایی یزدی و میرزای نائینی کسب فیض نمود.
سپس به درخواست بزرگان سادات رضا توفیقی به
کهگیلویه برگشت و به مدت ۵۰ سال به
تبلیغ احکام اسلامی و
خدمات اجتماعی و رفع مرافعات پرداخت. بسیار مورد احترام عامهی مردم حتی خوانین منطقه و حاکمان
بهبهان و شیراز قرار گرفت.
سفرهای مهم میر محمدلطیف رضاتوفیقی چهار سفر هستند:
حدود سال ۱۲۸۵ به
عراق به شهر
بصره سفر کرد و سپس بعد از مدتی اقامت به
ایران بازگشت. هدف این سفر ملاقات با استاد خود آخوند خراسانی در شهر بصره بود.
به علت کسالت در سال ۱۳۰۰ به شهر
اصفهان مراجعت کرد و به مدت یک سال در آنجا اقامت داشت و در طی این مدت مراوداتی با آقا
نورالله نجفی اصفهانی و
سیدعبدالحسین خاتونآبادی سیدالعراقین که از علمای مشهور اصفهان بودند داشت.
در سال ۱۳۰۶ با جمعی از بزرگان سادات رضاتوفیقی به
مشهد مقدس که مسافرت اینها قریب به یک سال به طول انجامید.
به بویر احمد در تل خسرو وارد شد و مورد احترام فوق العادهی آیتالله
سیدصدرالدین ملک حسینی قرار گرفت و پس از آن به همراهی آیتالله سیدصدرالدین ملک حسینی به قصد ملاقات با حاکم فارس صولتالدوله قشقایی به شیراز سفر کرد و هدف از این ملاقات معاف کردن سادات کهگیلویه و بویر احمد توسط این دو عالم بزرگوار بود و در نتیجهی این سفر سادات منطقه کهگیلویه و بویر احمد از پرداخت غرامتی که دولت از
جنگ تامرادی در سال ۱۳۰۹ بر عموم مردم وضع کرده بود معاف شدند.
مرحوم آیتالله آمیر محمد لطیف در ۱۰ آبان ۱۳۳۲ درسن ۸۱ سالگی درگذشت و در روستای طولیان زادگاه خویش واقعا در ۴ کیلومتر استان کهگیلویه و بویر احمد به خاک سپرده شد. در آن تاریخ در منطقه کهگیلویه سه روز عزای عمومی اعلام شد و نماز میت توسط فرزند عالم و فاضل ایشان مرحوم حجتالسلام
سیدعبدالنبی رضاتوفیقی اقامه شد.
مقبره ایشان در روستای طولیان به صورت زیارتگاهی پا برجا است.
الف) حاشیه بر
الروضه البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیةب) حاشیه بر
مغنی اللبیب ابنهشام انصاری
(۱) فارسنامه ناصری، تالیف میرزا حسن فسایی، تصحیح منصور رستگار فسایی: تهران امیرکبیر، ۱۳۶۷
(۲) تاریخ سیاسی کهگیلویه، تالیف دکتر مصطفی تثوی مقدم، چاپ اول سال ۱۳۷۷
(۳) کتاب علما و شاعران استان کهگیلویه و بویر احمد، تالیف نور محمد مجیدی کرایی، تهران به آفرین ۱۳۷۸
(۴) مزارات ایران و جهان اسلام
(۵) تاریخ سرزمین ستارگان جلد دوم، تالیف سیدعلی موسوی نژاد، ناشر چویل چاپ اول سال ۱۳۸۴
(۶) نامداران
بهبهان، دکتر سیدمحمد طباطبایی
بهبهانی
سایت ویکی نور، برگرفته از مقاله «رضاتوفیقی، میر محمدلطیف»، تاریخ بازیابی ۹۸/۱۲/۸.