این شهر که همچون جزیره‌ای سرسبز بر حاشیه ناپیدای کویر می‌درخشد، از تاریخی کهن برخوردار است. تاریخ‌نگاران بنای این شهر را به «شاه مؤبد» از شاهان ساسانی یا میبدار از سرهنگانیزدگرد نسبت داده‌اند اما قلعه قدیمی آن از قدمت بیشتری برخوردار است. بنای اولیه میبد تاریخی چند هزار ساله دارد حتی پیشینه این شهر را به زمان حضرت سلیمان (علیه‌السّلام) رسانده‌اند. مورخان معتقدند: «مدینه میبد را شاه مؤبد بساخت، اما قلعه را در زمان سلیمان پیامبر (علیه‌السّلام) ساختند.
اقتصاد میبد از قدیم بر کشاورزی، دامداری و صنایع دستی استوار بوده است و از مهم‌ترین محصولات آن می‌توان غلات، انار و پسته و از صنایع دستی نیز، سفال، سرامیک، زیلو، قالی و... را نام برد.
میبد دارای جاذبه‌های سیاحتی زیادی است که نارین قلعه (از قدیمی‌ترین بناهای خشتی ایران و جهان )، مسجد جامع میبد، مساجد جامع فیروزآباد، مهرجرد، بفروئیه، یخچال خشتی، برج کبوترخان و آب انبارهای سنتی از آن جمله‌اند.
میبد یک بخش مرکزی و دو دهستان دارد که بفروئیه در غرب و شهیدیه در شرق آن واقع است. جمعیت میبد حدود ۶۰ هزار نفر است و مردم غیور این سرزمین نیز همچون شهرهای دیگر ایران اسلامی، در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی ایران به رهبری روحانیت آگاه، نقش مؤثری داشتند. امروزه میبد از رونق علمی و فرهنگی چشمگیری برخوردار است و با داشتن چند حوزه علمیه، دانشکده و دانشگاه، فرزانگان و فرهیختگانی چند را در خود می‌پرواند.
