مُنِیْبین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُنِیْبِین: (مُنیبینَ اِلَیْهِ وَاتَّقُوهُ) «مُنِیْبِین» از مادّه «
انابه»،
در اصل به معنای بازگشت مکرر است، و در اینجا منظور، بازگشت به سوی خدا و بازگشت به سوی سرشت توحیدی می‌باشد به این معنا که هر زمان عاملی پیدا شود که انسان را از نظر
عقیده و عمل از اصل
توحید منحرف سازد، باید به سوی او بازگردد، و هر قدر این امر تکرار شود، مانعی ندارد، تا سرانجام پایه‌های فطرت آن چنان محکم و موانع و دوافع آن چنان سست و بی اثر گردد، که به طور مداوم در جبهه توحید بایستید، و مصداق تام
وَ اَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّیْنِ حَنِیْفاً گردد.
(مُنيبينَ إِلَيْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ أَقيمُوا الصّلاةَ وَ لا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكينَ) (رو به سوى
فطرت الهی آوريد در حالى كه توبه كنان به سوى او باز مى‌گرديد و از مخالفت فرمان او بپرهيزيد،
نماز را برپا داريد و از
مشرکان نباشيد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در اين جمله بعد از آنكه در جملات قبل، خطاب متوجه شخص
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود، خطاب را متوجه عموم كرده نظير آيه:
(يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ)،
و آيه:
(فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ، وَ لا تَطْغَوْا)،
كه اول خطاب را به رسول خود كرده، سپس متوجه عموم نموده است، و در نتيجه معناى
آیه مورد بحث به مثل اين بر مى‌گردد كه بگوييم
(فاقم وجهك للدين حنيفا انت و من معك منيبين الى اللَّه)- رو به سوى
دین كن در حالى كه
حنیف است، تو و هر كه با تو است در حالى كه به سوى خدا انابه داشته باشيد ، و انابه به معناى بازگشت و
توبه است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُنِیْبین»، ص۵۵۹-۵۶۰.
