مُصبحین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُصبحين:
(الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ) مُصبحين: (در آيندگان در
صبح) از ماده «
صبح» به معنى «بامداد و طلوع فجر» است.
به موردی از کاربرد
مُصبحين در
قرآن، اشاره می‌شود:
(فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ) (امّا سرانجام صيحه مرگبار، صبحگاهان آنان را فراگرفت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قضاء در اين آيه- آن طور كه گفته‌اند- معناى وحى را متضمن است و به همين جهت با لفظ الى متعدى شده و منظور از امر، امر عذاب است.
همين جهت با لفظ الى متعدى شده، و منظور از امر امر عذاب است، چون جمله
(أَنَّ دابِرَ هؤُلاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِينَ) آن را تفسير كرده و كلمه
(ذلک) كه براى اشاره به دور است عظمت خطر و وحشتناكى عذاب را مى‌رساند، و معناى آيه اين است كه: ما امر عظيم خود را نسبت به عذاب ايشان حتمى نموديم در حالى كه آن را از راه وحى به لوط اعلام نموديم و گفتيم كه نسل اين قوم
صبح همين امشب قطع شدنى و آثارشان از نسل، بنا و عمل و هر اثر ديگرى كه دارند محو شدنى است. ممكن هم هست چنين معنا كرد كه ما وحى كرديم. به
لوط در حالى كه عذاب قوم را حتمى كرده بوديم.
آيه مورد بحث، ناظر به
عذاب مرگبارى است كه به
اصحاب حجر (
قوم ثمود) نازل شد، مى‌فرمايد:
«سرانجام صيحه آسمانى صبحگاهان دامانشان را گرفت» اين صيحه، صداى صاعقه مرگبارى بود كه بر خانه‌هاى آن‌ها فرود آمد و آن‌چنان كوبنده و تكان‌دهنده و وحشتناک بود كه
اجساد بى‌جانشان را به روى
زمین افكند.
خوب، چه انتظارى درباره چنين قومى (اصحاب حجر) مى‌توان داشت، جز اين كه طبق قانون «انتخاب اصلح الهى» و ندادن حق ادامه حيات به اقوامى كه به کلى فاسد و مفسد مى‌شوند، بلاى نابود كننده‌اى بر سر آن‌ها فرود آيد و نابودشان سازد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُصبحین»، ج۲، ص۵۶۰.
