• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَعَرَّة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَعَرَّة:(فَتُصيبَكُمْ مِّنْهُمْ مَّعَرَّةُ)
«مَعَرَّة» از مادّه‌ «عرّ» (بر وزن شرّ) و «عُرّ» (بر وزن حرّ) در اصل به معناى بيمارى جرب، يک‌نوع عارضه شديد پوستى است، كه عارض بر انسان يا حيوانات مى‌شود، سپس توسعه داده شده و به هر گونه زيان و ضررى كه به انسان مى‌رسد اطلاق شده است.



(هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَن يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَ لَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَ نِسَاء مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ فَتُصِيبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا) (آنها کسانی هستند که کافر شدند و شما را از زیارت مسجدالحرام و رسیدن قربانی‌هایتان به قربانگاه بازداشتند؛ و اگر نبود که مردان و زنان با ایمانی در این میان بدون آگاهی شما، زیردست و پا، از بین می‌رفتند و از این راه عیب و عاری ناآگاهانه به شما می‌رسید، خداوند هرگز مانع این جنگ نمی‌شد). هدف این بود که خدا هر کس را می‌خواهد در رحمت خود وارد کند؛ و اگر مؤمنان و کفّار در مکّه از هم جدا می‌شدند، کافران را با عذاب دردناکی مجازات می‌کردیم!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه وطا كه مصدر جمله تطؤهم است به معناى لگدمال كردن، و كلمه معرة به معناى مكروه و ناملايم است. و جمله أن تطؤهم بدل اشتمال است از مدخول‌ لولا ، و جواب لولا حذف شده، و تقدير كلام ما كف ايديكم عنهم است. معناى آيه اين است كه: اگر مردان و زنان مؤمن ناشناسى در بين مردم مكه نبودند، تا جنگ شما باعث هلاكت آن بى گناهان شود، و در نتيجه به خاطر كشتن آن بى گناهان دچار گرفتارى مى‌شديد، هر آينه ما دست شما را از قتال اهل مكه باز نمى‌داشتيم و اگر باز داشتيم براى همين بود كه دست شما به خون آن مؤمنين ناشناس آلوده نشود و به جرمشان گرفتار ناملايمات نشويد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. فتح/سوره۴۸، آیه۲۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۵۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۰۰.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۱۰۳.    
۵. فتح/سوره۴۸، آیه۲۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۳۰-۴۳۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۸۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۶۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۰۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَعَرَّة»، ص۵۳۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فتح | لغات قرآن




جعبه ابزار