• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَشْهَد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مَشْهَد (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: مَشْهَد (لغات‌قرآن).
دیگر کاربردها: مشهد (ابهام‌زدایی).


مَشْهَد (به فتح میم و هاء و سکون شین) از واژگان قرآن کریم اسم مکان به معنای محل حضور است.


مَشْهَد
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۸۶-۷۷.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۶۵.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۸۲.    
اسم مکان و به معنای محل حضور است.

به موردی از مَشْهَد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مَشْهَدِ (آیه ۳۷ سوره مریم)

(فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ‌ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ)
[۴] مریم/سوره۱۹، آیه۳۷.    

«وای بر کفّار از حضور روز بزرگ.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۶۴.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۹.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۶۹.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۲۳.    

ظاهرا آن در آیه مصدر میمی است چنان‌که در مجمع البیان فرموده است.
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۲۳.    
۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۸۶-۷۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۶۵.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۸۲.    
۴. ↑ مریم/سوره۱۹، آیه۳۷.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۶۴.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۹.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۶۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۲۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۲۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مَشهَد»، ج۴، ص۷۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره مریم
جعبه ابزار