• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَشْج (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مَشْج (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط: أَمْشاج (لغات‌قرآن)، مَشْج (مفردات‌نهج‌البلاغه)، آمیختن.


مَشْج (به فتح میم و سکون شین) از واژگان قرآن کریم به معنای آمیختن و مَشَج (به فتح میم و شین) و مَشيج (به فتح میم) و مِشْج (به کسر میم و سکون شین) به معنای آمیخته است و جمع آن أَمْشاج (به فتح همزه و سکون میم) می‌باشد که فقط یکبار در آیه ۲ سوره انسان
[۱] انسان/سوره۷۶، آیه۲.    
آمده است.


مَشْج‌
[۲] قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۵۹.    
[۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۶۹.    
[۴] طریحی، فخرالدین، تفسیر مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۳۰.    
به معنای آميختن است. «مشجه: خلطه» و مَشيج و مِشْج به معنى آميخته و جمع آن أَمْشاج است‌.
[۵] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۳۶۷.    


(إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ‌ نَبْتَلِيهِ‌)
[۶] انسان/سوره۷۶، آیه۲.    
(ما انسان را از نطفه به هم آميخته‌اى آفريديم، و او را مى‌آزماييم.)
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۸.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۲۱.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۹۴.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۱۵.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۵۴.    

درباره علّت جمع آمدن امشاج گفته‌اند: آن به اعتبار اجزاء نطفه است. و يا به اعتبار آميخته شدن نطفه زنان و مردان است. و چون نطفه حامل خصلت‌هاى توارث است و اخلاق و سجاياى پدران و مادران را به اولاد منتقل می‌كند شايد از اين جهت امشاج گفته شده يعنى از نطفه‌ای كه داراى آميخته‌ها است انسان را آفريديم و شايد آن اشاره باشد به سلّول‌ها و كرومزوم‌ها و ژن‌هاى بی‌شمار نطفه. و الله العالم.

اين كلمه تنها يک بار در قرآن مجيد آمده است.
[۱۲] انسان/سوره۷۶، آیه۲.    


۱. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۲.    
۲. ↑ قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۵۹.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۶۹.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، تفسیر مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۳۰.    
۵. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۳۶۷.    
۶. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۲.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۸.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۲۱.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۹۴.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۱۵.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۵۴.    
۱۲. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۲.    


• قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مشج»، ج۶، ص۲۵۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره انسان
جعبه ابزار