موعود در اسلام و بهائیت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میرزا حسین علی نوری از پایه گذاران
بهائیت میدانست که برای اثبات مدعای خود نیاز به اثبات
موعودی دروغین میباشد و این در شرایطی است که فردی به نام
سید علی محمد شیرازی این داعیه را مطرح و گذشته از پراکندگی در عقیدهاش، خود را آن
موعود معرفی میکند.
سید علی محمد در روز اول
محرم ۱۲۳۵ هجری در شهر
شیراز متولد شد. پدرش سید محمدرضا و مادرش فاطمه نام داشتند.
چند سالی به مکتب رفت و علوم ابتدایی متداول را نزد ملائی شیخی مذهب به نام
شیخ محمد عابد آموخت.
تفکرات این استاد شیخی مقدمهای برای ادعایی بزرگ در زندگی علی محمد باب ایجاد کرد. وی در جوانی به همراه دائیش در
بوشهر به
تجارت پرداخت و در آن مدت کارهای عجیب و غریبی نیز از وی سر میزد، همچون به روی پشت بام رفتن و در ساعات گرم
بوشهر ، نگاه به
خورشید کردن و با آن سخن گفتن و این رویه سید، تا آنجا پیش رفت که مردم بوشهر گمان کردند که علی محمد،
خورشید پرست شده است.
او از همان دوران دچار مشکلات روانی گردید که سرانجام به
جنون ادواری وی انجامید و این جنون وی را به ادعاهای مختلفی وادار کرد و این ادعاها عامل فتنههایی گردید و دولت وقت نیز که خاموشی فتنهها را جز به
اعدام باب ندید، سرانجام در تاریخ ۲۸
شعبان ۱۲۶۶ هـ ق پرونده او را مختومه کرد.( اعدام علی محمد باب در منابع بسیاری از این فرقه وارد شده است که از آنها میتوان به اشاره نمود.)
ادعاهای علی محمد باب عبارتند از:
بابیت و
نیابت خاصه حضرت
صاحب الزمان (عجّلاللهفرجهالشریف) ، ادعای قائمیت و
موعود بودن، ادعای
نبوت و پیامبری، ادعای
الوهیت و
ظهور خدا، با نگاهی گذرا به این ادعاها یک سوال فقط در ذهن خواننده نقش میبندد و آن اینکه این علیمحمد شیرازی بالاخره کیست؟ یا بهتر بگوئیم چیست؟
ابوالفضل گلپایگانی مبلغ و نویسنده یکی از مهمترین کتب استدلالی در بهائیت، استاد
جعل ،
دروغ و
مغالطه در مورد
علی محمد باب سخنی دارد که البته بهائیان خود از این سخن چیزی نمیفهمند، او مینویسد: ظهور قائم
موعود، ظهور مقام
ربوبیت و شارعیت است نه مقام وصایت و تابعیت. طبق گفته گلپایگانی او خدا و دارای مقام شارعیت است یعنی دین جدیدی آورده است در حالی که همزمان، همان قائم
موعود هم هست. آری، جمع بین
موعود قائم، با خدای صاحب
شریعت ، فقط و فقط از ابوالفضل گلپایگانی ساخته است. لذا لازم است ابتدا به علائم و نشانه های
موعود حقیقی و مورد اعتقاد
شیعیان اشاره و سپس به معرفی
موعود دست ساز روسی بپردازیم.
ابتدای بحث ذکر این نکته لازم و ضروری است که علائم و مشخصاتی که در سایر ادیان برای آن نجات دهنده بزرگ ذکر شده، در مورد
مهدی ،
موعود اسلام، یعنی فرزند بلافصل
امام حسن عسکری (علیهالسّلام) نیز قابل انطباق است؛ زیرا میتوان او را از نژاد ایرانی شمرد، چرا که
مادر حضرت سجاد (علیهالسّلام) که جد امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) است، یک شاهزاده ایرانی به نام
شهربانو ، دختر
یزدگرد ، پادشاه ساسانی بود. همچنین میتوان گفت او با
بنی اسرائی ل نسبت دارد؛ زیرا
بنی هاشم و بنی اسرائیل، هر دو از نسل ابراهیم خلیلند. بنی هاشم از نسل
اسماعیل و بنی اسرائیل از نسل اسحاقاند. با عیسویان نیز نسبت دارد؛ زیرا مادر حضرت صاحب الامر (عجّلاللهفرجهالشریف) یک شاهزاده رومی به نام
نرجس بوده که به صورت شگفت انگیزی خود را به امام حسن عسکری (علیهالسّلام) میرساند.
از دیدگاه اسلامی
مهدی موعود (علیهالسلام) برای تحقق اهدافی در جامعه ظهور خواهد کرد که آن اهداف از نگاه
امام خمینی عبارتاند از:
۱- تحقق توحید حقیقی: به اعتقاد امام خمینی، منجی
موعود برای تحقق
توحید حقیقی ظهور خواهد کرد، از کعبه ندا سر میدهد و بشریت را به توحید دعوت میکند.
۲- تکمیل نفوس و عقول: به اعتقاد امام خمینی، حضرت
مهدی با ظهور خود، انحرافها در نفوس، اخلاق، اعمال و عقاید اشخاص را به مرتبه اعتدال و صراط مستقیم برمیگرداند.
۳- تشکیل حکومت صالحان و تقویت برادری: به اعتقاد امام خمینی یکی از ویژگیهای منجی تحقق حکومتی است که در آن، مستضعفان وارثان زمین باشند
و تمام احکام اسلام در آن اجرا شود، امری که در زمان پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) نیز رخ نداده و پیامبر در اجرای بعضی از احکام تقیه میکرد. هرچند آن حضرت همه احکام را بیان کرد و در رساندن آنها هیچ کوتاهیای نکرد، اما فهمیدن و عملکردن به همه آنها، امری نبود که از عهده کسی برآید.
ایشان معتقد است یکی از اهداف
مهدی موعود (علیهالسلام)، ایجاد جامعهای است که در میان افراد آن، آیین برادری حکمفرماست و اختلاف در میان نیست.
۴- رفع ظلم و گسترش
عدل: به باور امام خمینی، خداوند
مهدی موعود (علیهالسلام) را برای بشر ذخیره کرده است تا عدالت را در همه ابعاد انسانی اعم از امور مادی و رفاه اجتماعی و در اخلاق و عقاید اجرا کند، اختلافات را از میان ببرد و کسی کوچکترین ظلمی به دیگران نکند، چنانچه از جمله اهداف پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) ایجاد
عدالت اجتماعی، تحول انسانها و آشناکردن مردم با معارف و حقایق اسلام بوده است. البته برقراری عدالت به دست امام عصر (علیهالسلام) به معنای صالح شدن همه افراد نیست، بلکه در آن جامعه نیز افراد ناصالح وجود خواهند داشت، اما نمیتوانند کارهای خلاف انجام دهند.
با توجه به احادیث رسیده از ناحیه معصومین شناخت آن مصلح امری ضروری و
واجب میباشد و آن
موعود به صورت دقیق و کامل برای ما معرفی گردیده شده است که به پاره ای از آنها در چند بخش اشاره میگردد.
بخش اول شامل روایاتی است که اشاره دارند به نام حضرت و اینکه او همنام حضرت
رسول اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) است، دارای کنیه حضرت و شبیه ترین مردم به پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در
شمائل ، گفتار و کردار میباشد. در این مورد ۵۴حدیث وارد شده است.
بخش دوم روایات با موضوع خصوصیات جسمی و ویژگیهای صورت حضرت میباشد که ۲۹حدیث در این باره موجود میباشد.
بخش سوم از احادیث شامل علائم عمومی ظهور میگردد که در کتاب
الفتن نویسنده
نعیم بن حماد ، متوفی ۲۲۵ یا ۲۲۸ ه ق (حدود ۳۰ سال قبل از میلاد حضرت صاحب الزمان) به بیش از ۲۰۰ حدیث اشاره کرده است و بخشهای دیگر احادیث عبارتند از:
ــ ۲۲۵ حدیث از ولد
امام علی (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۲۰۲ حدیث از ولد
حضرت صدیقه طاهره میباشد.
ــ ۲۰۸ حدیث از اولاد
امام حسین (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۶۰حدیث نهمین فرزند امام حسین (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۹۷ حدیث از اولاد
امام علی ابن الحسین (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۲۱ حدیث به اینکه هفتمین فرزند از اولاد
امام محمد باقر (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۲۰ حدیث از اولاد
امام جعفر صادق (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۲۱ حدیث از نسل
امام موسی بن جعفر (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۱۱ حدیث از نسل
امام رضا (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۰۹ حدیث از نسل
امام محمد تقی (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۰۷ حدیث از نسل
امام ابی الحسن علی بن محمد بن علی بن موسی الرضا (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۰۸ حدیث وارد شده است که نام پدرش حسن (علیهالسّلام) میباشد.
ــ ۱۴۸ حدیث ذکر شده مبنی بر حدیث یملا الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا. اشاره به اینکه تمام حکومتها سرنگون خواهند شد و
مهدی (عجّلاللهفرجهالشریف) حاکم من فی الارض میشود.
ــ ۱۰ حدیث وارد شده که برای آن حضرت دو
غیبت است و یکی کوتاه تر از دیگری است (اشاره به
غیبت صغری و
کبری در مورد آن حضرت).
ــ ۱۰۰ حدیث وارد شده در باب غیبت کبرای حضرت و اینکه این غیبت ادامه دارد تا پروردگار متعال
اذن دهد خروج آن را.
ــ ۳۶۳ حدیث وارد شده است در باب عمر طولانی حضرت.
ــ ۱۳ حدیث در باب مخفی بودن تولد آن حضرت.
ــ ۱۰ حدیث در باب اینکه
قیام آقا با
شمشیر میباشد (یقوم بالسیف).
ــ ۳۶ حدیث در باب نزول
حضرت عیسی (علیهالسّلام) و اینکه پشت سر حضرت ولیعصر (عجّلاللهفرجهالشریف)
نماز میخواند.
ــ ۴۲۶ حدیث در کیفیت ولادت و تاریخ و معجزات زمان ولادت.
ــ ۱۵ حدیث مبنی بر اینکه حضرت دارای معجزات تمام انبیاست.
و بسیاری احادیث دیگر در ابواب مختلف قیام و جوانب تشکیل
حکومت جهانی ذکر گردیده شده است که قلم از ذکر تمام آنها عاجز است و آن
مهدی موعود (عجّلاللهفرجهالشریف) است که به این امر مهم جامه عمل می پوشاند و به تعبیر رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران
امام خمینی (رحمةاللهعلیه) : من نمی توانم اسم
رهبر روی ایشان (قائم «
عج») بگذارم، بزرگتر از این است، نمیتوانم بگویم که اول شخص است، برای اینکه دومی در کار نیست، ایشان را ما نمیتوانیم با هیچ تعبیری تعبیر کنیم الا همین که «
مهدی موعود» است، آن کسی که
خدا او را ذخیره کرده است برای بشر.
و حال با توجه به ادعای
بهائیت مبنی بر توهم و خیال بودن اعتقاد به
مهدی (عجّلاللهفرجهالشریف) فرزند امام حسن عسکری (علیهالسّلام) و قالب نمودن
علی محمد باب به عنوان
موعود آخر الزمان چند سوال در ذهن طالبان حقیقت باقی میماند و آن اینکه:
کدامیک از این موارد به سید علی محمد باب اشاره دارد؟؟ ؟
تحصیلات اکتسابی خود را در نزد شیخ محمد عابد و
سید کاظم رشتی چگونه پاسخ میدهید؟
اگر امام زمان آمده است پس یملا الارض قسطا و عدلا کجاست؟
امنیتی که آن منجی با خود دارد چه شد؟
دو
جنگ جهانی بعد از ظهور علی محمد چه معنایی دارد؟
جواب این همه
ظلم و
جور را در
افغانستان ،
عراق ،
فلسطین ،
پاکستان ،
یمن و دیگر کشورهای
دنیا چه کسی میدهد؟
علی محمد شیرازی کی و کجا
غیبت داشتند؟
نام پدر، مادر و نسب خود را چگونه توجیه میکند؟
اگر به کم قانع شوند که ادعای قائمیت هست ادعای خدایی خود را چه میگویند؟
مرگ علی محمد باب و خالی شدن زمین از حجتش چگونه قابل جمع است؟
از زمان
آدم تا خاتم و تا به امروز کدام یک از
انبیاء و یا
ائمه به کمتر از چند ضربه فلک تمامی ادعاهای خود را پس گرفته است؟
•
سایت پژوهه برگرفته از مقاله«موعود در اسلام و بهائیت» •
دانشنامه امام خمینی ، تهران،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ، ۱۴۰۰ شمسی.