موارد حاکمیت خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
موارد
حاکمیت خداوند با توجه به
آیات قرآن عبارتند از:
آسمان ، در قلمرو
حاکمیت خدا:
۱. «أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
آیا نمی‌دانستی که
حکومت آسمانها و زمین ، از آن خداست؟! (و حق دارد هر گونه تغییر و تبدیلی در
احکام خود طبق مصالح بدهد؟!) و جز خدا، ولی و یاوری برای شما نیست. (و اوست که مصلحت شما را می‌داند و تعیین می‌کند.)»
۲. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ؛
و
حکومت آسمانها و زمین، از آن خداست؛ و خدا بر همه چیز تواناست.»
۳. «... وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... • ... وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما ...؛
... (آری،)
حکومت آسمانها و زمین از آن خداست ... و
حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست....»
۴. «أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
آیا نمی‌دانی که
حکومت و فرمانروائی
آسمانها و زمین از آن خداست؟ ....»
۵. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
حکومت آسمانها و زمین از آن خداست....»
۶. «... إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
... من فرستاده خدا به سوی همه شما هستم؛ همان خدایی که
حکومت آسمانها و زمین، از آن اوست....»
۷. «إِنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ ...؛
حکومت آسمانها و زمین تنها از آن خداست؛ زنده می‌کند و می‌میراند....»
۸. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ؛
و از برای خداست
حکومت و مالکیّت
آسمانها و زمین؛ و بازگشت (تمامی موجودات) بسوی اوست!»
۹. «الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ خَلَقَ كُلَ شَيْ‌ءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيراً؛
خداوندی که
حکومت آسمانها و زمین از آن اوست، و فرزندی برای خود انتخاب نکرد، و همتایی در
حکومت و مالکیّت ندارد، و همه چیز را آفرید، و به دقّت اندازه‌گیری نمود!»
۱۰. «أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبابِ؛
یا اینکه مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمین و آنچه میان این دو است از آن آنهاست؟! (اگر چنین است) با هر وسیله ممکن به
آسمانها بروند (و جلو نزول
وحی را بر قلب پاک
محمّد بگیرند)!»
۱۱. «قُلْ لِلَّهِ الشَّفاعَةُ جَمِيعاً لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
بگو: تمام
شفاعت از آن خداست، (زیرا)
حاکمیّت آسمانها و زمین از آن اوست....»
۱۲. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمین از آن خداست....»
۱۳. «وَ تَبارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما ...؛
پر
برکت و پایدار است کسی که
حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است از آن اوست....»
۱۴. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمین برای خداست....»
۱۵. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
مالکیت و
حاکمیت آسمانها و زمین از آن خداست....»
۱۶. «سَبَّحَ لِلَّهِ ... • لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... • لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
برای خدا
تسبیح می‌گویند ... مالکیّت (و
حاکمیّت)
آسمانها و زمین از آن اوست. ... مالکیّت
آسمانها و زمین از آن اوست....»
۱۷. «... إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ • الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ؛
... جز اینکه به خداوند عزیز و
حمید ایمان آورده بودند. همان کسی که
حکومت آسمانها و زمین از آن اوست و خداوند بر همه چیز گواه است!»
تمام
انسانها، تحت اختیار و
حاکمیت خداوند، بدون هیچگونه امتیازی نسبت به یکدیگر:
۱. «أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ؛
آیا نمی‌دانستی که
حکومت آسمانها و زمین، از آن خداست؟! (و حق دارد هر گونه تغییر و تبدیلی در
احکام خود طبق مصالح بدهد؟!) و جز خدا، ولی و یاوری برای شما نیست. (و اوست که
مصلحت شما را می‌داند و تعیین می‌کند.)»
۲. «لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً إِنْ أَرادَ أَنْ يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ أُمَّهُ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما يَخْلُقُ ما يَشاءُ وَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ • وَ قالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصارى نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ... وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ؛
آنها که گفتند: خدا، همان
مسیح بن مریم است، بطور مسلّم
کافر شدند؛ بگو: اگر خدا بخواهد مسیح بن مریم و مادرش و همه کسانی را که روی زمین هستند هلاک کند، چه کسی می‌تواند جلوگیری کند؟ (آری،)
حکومت آسمانها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد از آن خداست؛ هر چه بخواهد، می‌آفریند؛ (حتّی انسانی بدون
پدر، مانند مسیح؛) و او، بر هر چیزی تواناست.
یهود و
نصاری گفتند: ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم. بگو: پس چرا شما را در برابر گناهانتان
مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده ... و
حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.»
۳. «إِنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ؛
حکومت آسمانها و زمین تنها از آن خداست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ و جز خدا، ولیّ و یاوری ندارید!»
۴. «قُلْ لِلَّهِ الشَّفاعَةُ جَمِيعاً لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ؛
بگو: تمام شفاعت از آن خداست، (زیرا)
حاکمیّت آسمانها و زمین از آن اوست و سپس همه شما را به سوی او بازمی‌گردانند!»
۵. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَخْلُقُ ما يَشاءُ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ إِناثاً وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ الذُّكُورَ؛
مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمین از آن خداست؛ هر چه را بخواهد می‌آفریند؛ به هر کس اراده کند
دختر می‌بخشد و به هر کس بخواهد
پسر.»
سراسر
جهان، در سیطره
حاکمیت خداوند:
۱. «... وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما ... • ... وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ؛
... (آری،)
حکومت آسمانها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد از آن خداست؛ ... و
حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.»
۲. «أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ؛
آیا نمی‌دانی که
حکومت و فرمانروائی
آسمانها و زمین از آن خداست؟ ... و خداوند بر هر چیزی قادر است.»
۳. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ؛
حکومت آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست، از آن خداست؛ و او بر هر چیزی تواناست.»
۴. «قُلْ مَنْ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ قُلْ أَ فَاتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ لا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفْعاً وَ لا ضَرًّا ... قُلِ اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُوَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ؛
بگو: چه کسی پروردگار
آسمانها و زمین است؟ بگو: اللّه! (سپس) بگو: آیا اولیا (و خدایانی) غیر از او برای خود برگزیده‌اید که (حتّی) مالک سود و زیان خود نیستند (تا چه رسد به شما؟!) ... بگو: خدا
خالق همه چیز است؛ و اوست یکتا و پیروز!»
۵. «قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُوَ يُجِيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ؛
بگو: اگر می‌دانید، چه کسی
حکومت همه موجودات را در دست دارد، و به بی پناهان پناه می‌دهد، و نیاز به پناه‌دادن ندارد؟!» «ملکوت»، صیغه مبالغه در «ملک» و فرمانروایی است.
۶. «فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ؛
پس برتر است خداوندی که فرمانروای حقّ است (از اینکه شما را بی‌هدف آفریده باشد)! معبودی جز او نیست؛ و او پروردگار عرش کریم است!»
۷. «الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ خَلَقَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيراً؛
خداوندی که
حکومت آسمانها و زمین از آن اوست، و فرزندی برای خود انتخاب نکرد، و همتایی در
حکومت و مالکیّت ندارد، و همه چیز را آفرید، و به دقّت اندازه‌گیری نمود!»
۸. «فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ؛
پس منزّه است خداوندی که مالکیّت و
حاکمیّت همه چیز در دست اوست؛ و شما را به سوی او بازمی‌گردانند!»
۹. «أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبابِ؛
یا اینکه مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمین و آنچه میان این دو است از آن آنهاست؟! (اگر چنین است) با هر وسیله ممکن به
آسمانها بروند (و جلو نزول
وحی را بر قلب پاک
محمّد بگیرند)!»
۱۰. «وَ تَبارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما ...؛
پر برکت و پایدار است کسی که
حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است از آن اوست....»
۱۱. «سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ
الْحَكِيمُ • لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ • لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ؛
آنچه در
آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح می‌گویند؛ و او عزیز و
حکیم است. مالکیّت (و
حاکمیّت)
آسمانها و زمین از آن اوست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ و او بر هر چیز توانا است! مالکیّت
آسمانها و زمین از آن اوست؛ و همه کارها به سوی او بازمی‌گردد.»
۱۲. «تَبارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ؛
پربرکت و زوال‌ناپذیر است کسی که
حکومت جهان هستی به دست اوست، و او بر هر چیز تواناست.»
زمین، عرصه
حاکمیت خداوند:
۱. «أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
آیا نمی‌دانستی که
حکومت آسمانها و زمین، از آن خداست؟! ....»
۲. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
و
حکومت آسمانها و زمین، از آن خداست....»
۳. «... وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما ... • ... وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
... (آری،)
حکومت آسمانها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد از آن خداست؛ ... و
حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست....»
۴. «أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
آیا نمی‌دانی که
حکومت و فرمانروائی
آسمانها و زمین از آن خداست؟....»
۵. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
حکومت آسمانها و زمین از آن خداست....»
۶. «... إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
... من فرستاده خدا به سوی همه شما هستم؛ همان خدایی که
حکومت آسمانها و زمین، از آن اوست....»
۷. «إِنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ؛
حکومت آسمانها و زمین تنها از آن خداست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ و جز خدا، ولیّ و یاوری ندارید!»
۸. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
و از برای خداست
حکومت و مالکیّت
آسمانها و زمین....»
۹. «الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ ...؛
خداوندی که
حکومت آسمانها و زمین از آن اوست، و فرزندی برای خود انتخاب نکرد، و همتایی در
حکومت و مالکیّت ندارد....»
۱۰. «أَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبابِ؛
یا اینکه مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمین و آنچه میان این دو است از آن آنهاست؟! (اگر چنین است) با هر وسیله ممکن به
آسمانها بروند (و جلو نزول وحی را بر قلب پاک محمّد بگیرند)!»
۱۱. «قُلْ لِلَّهِ الشَّفاعَةُ جَمِيعاً لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
بگو: تمام
شفاعت از آن خداست، (زیرا)
حاکمیّت آسمانها و زمین از آن اوست....»
۱۲. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمین از آن خداست....»
۱۳. «وَ تَبارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
پر برکت و پایدار است کسی که
حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است از آن اوست....»
۱۴. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمین برای خداست....»
۱۵. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
مالکیت و
حاکمیت آسمانها و زمین از آن خداست....»
۱۶. «سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... • لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... • لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
آنچه در
آسمانها و زمین است برای خدا
تسبیح می‌گویند؛ ... مالکیّت (و
حاکمیّت)
آسمانها و زمین از آن اوست. ... مالکیّت
آسمانها و زمین از آن اوست....»
۱۷. «... إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ ... • الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...؛
... جز اینکه به خداوند
ایمان آورده بودند ... همان کسی که
حکومت آسمانها و زمین از آن اوست....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۳۵۳، برگرفته از مقاله «موارد حاکمیت خدا»
