• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مهلک (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: هلک (مفردات‌قرآن)، تهلکه (مفردات‌قرآن)، عناوین قاموس قرآن (جلد ۷).

مَهْلِک‌ (بر وزن مغرب؛ به فتح میم و سکون‌ هاء و کسر لام) از واژگان قرآن کریم به معنای هلاکت است.


مَهْلِک‌
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۵۹.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۴.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۹۸.    
مصدر میمی است به معنی هلاکت.

این کلمه دو بار در قرآن مجید بکار رفته است:
(وَ جَعَلْنا لِمَهْلِکِهِمْ‌ مَوْعِداً)
[۴] کهف/سوره۱۸، آیه۵۹.    
«برای هلاکت آنان و عده‌ای قرار دادیم.»
(ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِیِّهِ ما شَهِدْنا مَهْلِکَ‌ اَهْلِهِ‌)
[۵] نمل/سوره۲۷، آیه۴۹.    
«سپس به ولی و جانشین او می‌گوئیم: ما شاهد مرگ خانواده او نبودیم و از مرگ آنها بی‌خبریم.»

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۵۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۴.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۹۸.    
۴. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۵۹.    
۵. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۴۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مهلک»، ج۷، ص۱۵۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره کهف | واژه شناسی واژگان سوره نمل
جعبه ابزار