• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مهر السنة

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مراد به مهر السنة پانصد درهم می‌باشد.


در شرح لمعه می‌نویسد: پانصد درهم برابر با پنجاه دینار می‌باشد.
و نبی اکرم صداق زوجات خود را این مبلغ قرار داد.
[۱] حدائق الناضره، ج۲۴، ص۴۳۳.    
[۲] شرح لمعه، ج۵، ص۳۴۴.    


در اسلام حدی برای مهریه، به نحو لزوم معین نشده، ولی‌ مستحب می‌باشد که مخارج ازدواج و همچنین مهریه را کم کنند و نیز مستحب است، مقدار مهریه از مهرالسنه که پانصد درهم است زیادتر نباشد.
[۳] موسوعة الامام الخمینی، ج۴۰، استفتائات امام خمینی، ج‌۹، ص۲۲۲، سؤال ۱۰۵۴۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
به عبارت دیگر «از طرف زیادی مستحب است که از مهر السنه بیشتر نباشد و آن پانصد درهم است.»
[۴] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۳۱۹، کتاب النکاح، فصل فی المهر، مسالة۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
و ه مثقال «مقدار مهر السنه ۵/ ۲۶۲ مثقال نقره مسکوک است.»
[۵] موسوعة الامام الخمینی، ج۴۰، استفتائات امام خمینی، ج‌۹، ص۲۲۴، سؤال ۱۰۵۵۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    


۲.۱ - موردی که اگر مهر المثل بیش از مهر السنه باشد مصالحه باید کرد

اگر عقد بدون مهر واقع شود، زن قبل از دخول چیزی را مستحق نمی‌شود، مگر اینکه او را طلاق دهد؛ پس زن استحقاق دارد که مرد به حسب حالش از غنا و فقر و باز بودن دست و تهی بودن آن، چیزی را از دینار یا درهم یا لباس یا چهارپا یا غیر این‌ها به او بدهد و به این چیز، «متعه» گفته می‌شود. و اگر عقد قبل از دخول با چیزی غیر از طلاق فسخ شود، مستحق چیزی نمی‌باشد. و همچنین است اگر یکی از آن‌ها قبل از دخول بمیرد. و اما اگر به او دخول نموده باشد به سبب آن، مستحق مهر امثال خودش می‌باشد.
[۶] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۳۲۰، کتاب النکاح، فصل فی المهر، مسالة۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
احوط (وجوبی) در مهر المثل در اینجا، در موردی که از مهر السنه‌ بیشتر باشد، مصالحه است. و در غیر این مورد از مواردی که به مهر المثل حکم می‌کنیم، باید حال زن و صفات او از قبیل سن و بکارت و نجابت و عفت و عقل و ادب و شرف و جمال و کمال و اضداد این‌ها ملاحظه شود، بلکه هر چه که عرفاً و به طور عادی در بالا بردن مهر و نقصان آن مؤثر است، ملاحظه می‌شود، پس خویشان و عشیره و شهر آن زن و غیر این‌ها هم ملاحظه می‌شوند.
[۷] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۳۲۰، کتاب النکاح، فصل فی المهر، مسالة۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    


۲.۲ - موردی که حکم به مهر المثل بیشتر از مهر السنه‌ امضا نمی‌شود

ذکر مهر در عقد فی الجمله، و واگذاشتن‌اندازه و تعیین آن به یکی از دو زوج، جایز است، به اینکه مثلًا زوجه می‌گوید: «زوجتک علی ما تحکم - او احکم - من المهر» پس زوج بگوید: «قبلت»؛ پس اگر حکم‌کننده، زوج باشد جایز است که به آنچه که می‌خواهد حکم نماید. و در زیادی و کمی مادامی‌که مالیّت داشته باشد مقدار خاصی‌ معتبر نیست. و اگر زوجه حکم‌کننده باشد، از طرف کمی - مادامی‌که مالیّت داشته باشد - آنچه را که بخواهد معین می‌کند و اما در طرف زیادی، حکم
زن در بیشتر از مهر السنه‌ امضا نمی‌شود و مهر السنه‌ پانصد درهم است.
[۸] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۳۲۲، کتاب النکاح، فصل فی المهر، مسالة۱۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    


۲.۳ - موردی که حکم به مهر المثل می‌شود اگر بیشتر از مهر السنه‌ باشد

در جنایت بر موی «زن، پس در موی او در صورتی که نروید دیه کامل است و اگر بروید پس در آن مهر زنانش (مهر المثل) می‌باشد؛ و فرقی بین صغیره و کبیره نیست.
[۹] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۶۰۹، کتاب الدیات، فی دیةالاعضاء، الاول الشعر، مسالة۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
اگر مهر المثل زن بر مهر السنه‌، بیشتر باشد، مهر المثل گرفته می‌شود. البته اگر از دیه کامل بیشتر باشد، چیزی برای زن نیست، مگر دیه. و احتمال دارد رجوع به ارش شود.
[۱۰] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۶۱۰، کتاب الدیات، فی دیةالاعضاء، الاول الشعر، مسالة۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    


۱. ↑ حدائق الناضره، ج۲۴، ص۴۳۳.    
۲. ↑ شرح لمعه، ج۵، ص۳۴۴.    
۳. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۴۰، استفتائات امام خمینی، ج‌۹، ص۲۲۲، سؤال ۱۰۵۴۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
۴. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۳۱۹، کتاب النکاح، فصل فی المهر، مسالة۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
۵. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۴۰، استفتائات امام خمینی، ج‌۹، ص۲۲۴، سؤال ۱۰۵۵۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
۶. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۳۲۰، کتاب النکاح، فصل فی المهر، مسالة۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
۷. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۳۲۰، کتاب النکاح، فصل فی المهر، مسالة۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
۸. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۳۲۲، کتاب النکاح، فصل فی المهر، مسالة۱۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
۹. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۶۰۹، کتاب الدیات، فی دیةالاعضاء، الاول الشعر، مسالة۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    
۱۰. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریر الوسیلة، ج‌۲، ص۶۱۰، کتاب الدیات، فی دیةالاعضاء، الاول الشعر، مسالة۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۳۴ ه. ق.    


• جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ فقه اصطلاحات اسلامی، ص۱۷۱.
• ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    


رده‌های این صفحه : دیدگاه های فقهی امام خمینی
جعبه ابزار