مهدی سودانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مهدى
سودانى از مدعيان دروغين
مهدویت است.
محمد احمد، فرزند عبداللّه در سال ۱۸۴۸ م در جزيرۀ بنت
سودان متولد شد. در كودكى نزد علماى خارطوم
دانش اندوخت. سپس به جزيرۀ آبا شتافت و پانزده سال در قعر چاهى به
ریاضت پرداخت.
محمد، پيوسته بر
فساد مردم مى‌گريست و از شدت رياضت و
روزه، بسيار نحيف شد. او، شيرين‌زبان و باعاطفه مى‌نمود و سودانيان استعمارزده را به فتح
جهان و گسترش
عدالت نويد مى‌داد.
اعضاى قبيله بگارا - كه مقتدرترين قبيلۀ آن‌جا بود، او را تقديس مى‌كردند.
محمد، همواره از مردى كه جهان را از عدالت مى‌آكند، سخن مى‌گفت و ستم‌ديدگان را
بشارت مى‌داد. در چهل سالگى روزى كسى به او گفت: «اى بزرگوار! شايد تو خود
مهدی موعودى؟»
محمد نخست
انکار كرد؛ ولى به تدريج خود را مهدى خواند. مردمى كه از برده‌فروشى و ستم مصريان و انگليسيان، به ستوه آمده بودند، ادعايش را پذيرفتند.
محمد احمد با دخترانى از قبايل مختلف
ازدواج كرد و پيوندهاى بسيار پديد آورد. پيروان
محمد احمد، وى را تا حد پرستش گرامى مى‌داشتند.
در سال ۱۳۰۰ ق داعيانى نزد شيوخ قبايل فرستاد و از آنان خواست به او كه مهدى
منتظر است و
رسول خدا آمدنش را بشارت داده،
ایمان آورند.
حاکم خارطوم نماينده‌اى نزد وى فرستاد. وقتى فرستاده حاكم، آمادگى پيروان
محمد را مشاهده كرد، به پايتخت بازگشت و با پنجاه جنگاور به نبرد با مهدى روى آورد در اين
جنگ، نماينده حاكم خارطوم و همراهانش هلاك شدند و كار مهدى
سودانى رونق فزون‌تر يافت. ژنرال گوردن از سوى دولت بريتانيا سمت
محمد احمد شتافت؛ اما او نيز به
قتل رسيد. بدين ترتيب، خارطوم و تمام
سودان به دست مهدى
سودانى افتاد.
او بارها با
محمد سعيد پاشا و عبدالقادر پاشا و افسران انگليسى
نبرد كرد. در تمام اين جنگ‌ها پيروز شد و
غنیمت بسيار به دست آورد.
مهدى
سودانى سرانجام در ۲۱ ژانويه ۱۸۸۵ م بر اثر تبى شديد درگذشت. او هنگام
مرگ عبداللّه نعاشى را جانشين خود ساخت؛ اما عبدالله به سرعت، تمام دست‌آوردهاى مهدى را از كف داد.
فرهنگ‌نامه مهدویت، سلیمیان، خدامراد، ص۴۳۱، برگرفته از مقاله «مهدی سودانی».
