• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ملکه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: بردگی.


مَلَکَه (به فتح میم، لام و کاف) از واژگان نهج البلاغه به معنای رقّ و بردگى است. امام علی (علیه‌السّلام) این واژه را درباره تقوا به کار برده است.



مَلَکَه (مثل طلبه) به معنای رقّ و بردگى است.


امام علی (علیه‌السّلام) درباره تقوى فرموده: «فَإِنَّ تَقْوَى اللهِ ... وَ عِتْقٌ منْ كلِّ مَلَكَة» «تقواى خدا رها شدن از هر بندگى است.» (شرح‌های خطبه: )


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۱.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۲۹۴.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۶۳، خطبه ۲۲۹.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۵۰، خطبه ۲۲۵.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۵۱، خطبه ۲۳۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۹، خطبه ۲۳۰.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۸۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۸۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۴۸۴.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۴، ص۴۱۵.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ملکه»، ج۲، ص۹۹۱.    






جعبه ابزار