• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَلَل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: ملول (مقالات مرتبط).


مَلَل (به به فتح میم و لام) و مَلال (به فتح میم) از واژگان نهج البلاغه به معنای خسته شدن و خسته کردن است. از مشتقات این ماده که در نهج البلاغه آمده عبارتند از: مِلَّة (به کسر میم و تشدید لام) به معنای دين و شريعت، مَمْلُول (به فتح میم و سکون میم دوم) به معنای خسته شده و مَلُول (به فتح میم و ضم لام) به معنای كسى كه زود خسته مى‌شود.



مَلَل (مثل شرف) و مَلال به معنای خسته شدن و خسته کردن است.


امام علی (علیه‌السّلام) در شكايت از يارانش با قلبى سوخته فرمود: «اللَّهُمَّ إِنِّي قَدْ مَلِلْتُهُمْ وَ مَلُّوني، وَ سَئِمْتُهُمْ وَ سَئِمُوني، فَأَبْدِلنِي بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ» «خدایا من آنها را خسته كردم و آنها مرا خسته كردند، من آنها را به تنگ آوردم و آنها مرا به تنگ آوردند، خدايا بهتر از آنها را بمن بده...» (شرح‌های خطبه:)
در دعای استسقاء فرمود: ا«للَّهُمَّ قَدِ انْصَاحَتْ جِبَالُنَا... وَ هَامَتْ دَوَابُّنَا... وَ مَلَّتِ التَّرَدُّدَ في مَرَاتِعِهَا.» «خدايا كوهاى ما خشكيد، چهار پايان ما تشنه شد، و رفت و آمد را در چراگاهها خسته كردند «التّردد» مفعول «ملّت» است يعنى آن قدر رفت و آمد كردند كه تردّد را خسته نمودند.» (شرح‌های خطبه:)
و نيز حضرت فرموده:«إِنَّ هذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الاَْبْدَانُ، فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكْمَةِ» «اين دل‌ها مانند بدن‌ها خسته مى‌شوند، براى آن‌ها غرائب حكمت‌ها را بطلبيد.» (شرح‌های حکمت:) گويا مراد آن است با مطالب متنوع خستگى آن‌ها را دفع كنيد.
در دفن حضرت فاطمه (علیهاالسلام) خطاب به قبر رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) فرمود: «فَإنْ أَنْصَرِفْ فَلاَ عَنْ مَلاَلَة، وَ إِنْ أُقِمْ فَلاَ عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللهُ الصَّابِرِينَ» «اگر از سر قبر فاطمه برگردم، از روى خستگى نيست و اگر بمانم از روى سوء ظن به وعده خدا نمى‌باشد.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۱ - ملّة

مِلَّة به معنای دين و شريعت است و آن پنج بار در «نهج البلاغه» آمده است،
چنان‌كه امام علی (علیه‌السّلام) فرموده: «بَعَثَ إِلَيْهِمْ رَسُولاً، فَعَقَدَ بِمِلَّتِهِ طَاعَتَهُمْ، وَ جَمَعَ عَلَى دَعْوَتِهِ أُلْفَتَهُمْ... وَ الْتَفَّتِ الْمِلَّةُ بِهِمْ» «رسولى به سوى آن‌ها فرستاد، او به دين خودش طاعت آن‌ها را گره زد و بر دعوت خود آنها را جمع نمود، دين آن‌ها را بعد از پراكندگى جمع و متحد گردانيد.» (شرح‌های خطبه:)
و نيز حضرت فرموده: بهترين چيزی كه با آن مى‌شود به خدا پيوست ايمان به خدا و رسول اوست. «وَ كَلِمَةُ الاِْخْلاَصِ فَإِنَّهَا الْفِطْرَةُ، وَ إِقَامُ الْصَّلاَةِ فَإِنَّهَا الْمِلَّةُ» «كلمه اخلاص كه مطابق فطرت است و اقامه نماز كه همان دين است.» (شرح‌های خطبه:)
گويا اطلاق ملل و ملتها براى مردم و جماعات به اعتبار اديان و عقائد آن‌هاست چنان كه راجع به زمان جاهلیت فرموده: «وَ أهْلُ الاَْرْضِ يَوْمَئِذ مِلَلٌ مُتَفَرِّقَةٌ، وَ أَهْوَاءٌ مُنْتَشِرَةٌ» «مردم زمين داراى مذاهب پراكنده و خواسته‌هاى ضد و نقيض، و جمعيّت‌هايى متشتّت بودند.» (شرح‌های خطبه: )
و نيز حضرت فرموده: «وَ وَضَعَ الْمِلَلَ بِرَفْعِهِ» «مذاهب و ملّت‌هاى ديگر را با اعتلاى آن پايين قرار داد.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - مَلول

مَلُول به معنای كسى كه زود خسته مى‌شود، است.
امام علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «وَ لاَ تَأْمَنَنَّ مَلُولاً» «به آدم زود خسته شونده اعتماد مكن، زيرا ممكن است خسته شده و كار تو را ناتمام بگذارد.» (شرح‌های حکمت: )

۲.۳ - مَملول

مَمْلُول به معنای خسته شده است.
چنان‌كه امام علی (علیه‌السّلام) فرموده: «قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِير مَمْلُول» «عمل كمى كه مداوم باشد اميدوارتر است از عملى كه زياد و خسته شده باشد.» (شرح‌های حکمت: )


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۳.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۴۷۴.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۴، خطبه ۲۵.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۶۱، خطبه ۲۵.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۶۷، خطبه ۲۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱، خطبه ۲۵.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۷.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۴.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۹۶.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۳۵۷.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ص۳۳۲.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۶۵، خطبه ۱۱۴.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۲۲۵، خطبه ۱۱۳.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۷۱، خطبه ۱۱۵.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵۳، خطبه ۱۱۵.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۴.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۵.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۵، ص۱۲۸.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۷۸.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۶۴.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۸۹، حکمت ۸۷.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۷۰، حکمت ۹۱.    
۲۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۸۳، حکمت ۹۱.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۵۳، حکمت ۹۱.    
۲۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۸۵.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۸۶.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۲، ص۵۳۷.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۱۳۸.    
۲۹. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۴۶.    
۳۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۰۹، خطبه ۲۰۲.    
۳۱. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۰۸، خطبه ۱۹۷.    
۳۲. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۲۰، خطبه ۲۰۲.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۹۹، خطبه ۲۰۲.    
۳۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲.    
۳۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۳۸.    
۳۷. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۶.    
۳۸. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۲۶۵.    
۳۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۷۰، خطبه ۱۹۲.    
۴۰. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۷۹، خطبه ۱۹۰.    
۴۱. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۹۸، خطبه ۱۹۲.    
۴۲. پیوند مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۶۵، خطبه ۱۹۲.    
۴۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۸۹.    
۴۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۹۳.    
۴۵. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۴۷۴.    
۴۶. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۳۸۹.    
۴۷. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۷۸.    
۴۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۵۱، خطبه ۱۰۹.    
۴۹. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۲۱۵، خطبه ۱۰۸.    
۵۰. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۶۳، خطبه ۱۱۰.    
۵۱. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۱، خطبه ۱۱۰.    
۵۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۲۷.    
۵۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۲۹.    
۵۴. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۶۲۳.    
۵۵. هاشمی خویی،حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۳۹۸.    
۵۶. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۲۳.    
۵۷. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۵، خطبه ۱.    
۵۸. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۱۹، خطبه ۱.    
۵۹. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۴، خطبه ۱.    
۶۰. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۱، خطبه ۱.    
۶۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ص۴۰۶.    
۶۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ص۴۰۸.    
۶۳. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ص۲۲۹.    
۶۴. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۱۶۱.    
۶۵. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ص۱۱۷.    
۶۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۹۸، خطبه ۱۹۸.    
۶۷. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۰۰، خطبه ۱۹۳.    
۶۸. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۴، خطبه ۱۹۸.    
۶۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۷، خطبه ۱۹۸.    
۷۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۷.    
۷۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۱۹.    
۷۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۸۸.    
۷۳. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۲۸۷.    
۷۴. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۹۱.    
۷۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۲۳، حکمت ۲۰۱.    
۷۶. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۰۱، حکمت ۲۱۱.    
۷۷. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۰۶، حکمت ۲۱۱.    
۷۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۸۵، حکمت ۲۱۱.    
۷۹. بحرانی،ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۹۳.    
۸۰. بحرانی،ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۹۶.    
۸۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۳، ص۶۳۱.    
۸۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۸۲.    
۸۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۳۱.    
۸۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۴۶، حکمت ۲۶۹.    
۸۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۲۱، حکمت ۲۷۸.    
۸۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲۵، حکمت ۲۷۸.    
۸۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۰۹، حکمت ۲۷۸.    
۸۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۵۴.    
۸۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۵۴.    
۹۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۴، ص۳۲۷.    
۹۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۳۶۸.    
۹۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۱۶۹.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ملل»، ج۲، ص۹۹۳.    






جعبه ابزار