مِلْح (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مِلْح (به کسر میم و سکون لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نمک است. این کلمه دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
مِلْح به معنای نمک است.
حضرت علی (علیه‌السّلام) آن‌گاه كه از حمله
بسر بن ارطاة به
یمن با خبر شد و يارانش را از جهاد سرد ديد فرمود:
«اللَّهُمَّ مِثْ قُلُوبَهُمْ كَمَا يُمَاثُ الْمِلْحُ فِي الْمَاءِ» «خدايا دل‌هايشان ذوب كن چنان كه نمک در آب ذوب مى‌شود.»
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت درباره خودش فرموده:
«وَايْمُ اللهِ ـ يَمِيناً أسْتَثْنِي فِيهَا بِمَشِيئَةِ اللهِ عَزَّوَجَلّ ـ لاََ رُوضَنَّ نَفْسِي رِيَاضَةً تَهشُّ مَعَها إِلَى الْقُرْصِ إِذَا قَدَرتْ عَلَيْهِ مَطْعُوماً، وَ تَقْنَعُ بِالْمِلْحِ مَأْدُوماً» «به
خدا قسم نفس خودم را چنان به رياضت وا مى‌دارم كه با ديدن قرص نان شاد شود و به نمک در جاى خورش قناعت نمايد.»
(شرح‌های نامه:
)
این کلمه دو بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ملح»، ج۲، ص۹۸۸.
