حدیث مقبول ـ از اصطلاحات علم درایه و ـ حدیثى است که فقها آن را پذیرفته و به مفادش عمل کردهاند؛ خواه صحیح( حدیث صحیح)باشد یا حسَن( حدیث حسن)یا موثّق( حدیث موثق)و یا ضعیف( حدیث ضعیف).
برخى، حدیث مقبول را از اقسام حدیث ضعیف برشمرده و گفتهاند: حدیث مقبول حدیث ضعیفى است که مشهور فقها به آن عمل کردهاند. بنابر تعریف نخست، حدیث مقبول از اقسام مشترک بین چهار قسم اصلى حدیث به شمار مىرود.
برخى، حدیث مقبول را حدیثى دانستهاند که عمل به آن یا نزد همه واجب است ـ مانند حدیثى که قراینى قطعى بر صحّت آن وجود دارد ـ یا نزد مشهور ـ مانند حدیث صحیح ـ و یا نزد برخى، مانند حدیث حسن.