• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قمع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قمع (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط: مَقامِعُ (لغات‌قرآن)، قمع (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تازیانه.


قَمع (به فتح قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای دفع بوده و فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.


قَمع
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۳۹.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۶۴.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۸۳.    
به معنای دفع است. مقامع جمع مقمعة به معنای گرز است. اصل آن به معنای ردع و دفع است، زیرا دشمن با آن دفع می‌شود.

(وَ لَهُمْ‌ مَقامِعُ‌ مِنْ حَدِیدٍ)
[۴] حج/سوره۲۲، آیه۲۱.    
(و برای آنان گرزهایی از آهن (سوزان) است.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۴.    

در نهج البلاغه خطبه ۱۵۹ در وصف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرموده: «وَ قَمَعَ‌ بِهِ الْبِدَعَ الْمَدْخُولَةَ.»
[۶] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ص۱۵۲.    
«خدا به وسیله آن حضرت بدعت‌های وارده‌ را دفع کرد و کوبید.»

این لفظ فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۳۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۶۴.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۸۳.    
۴. ↑ حج/سوره۲۲، آیه۲۱.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۴.    
۶. ↑ امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ص۱۵۲.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قمع»، ج۶، ص۳۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره حج
جعبه ابزار