مفضل بن عمر جعفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مفضل بن عمر جعفی، از راویان
و از اصحاب
و یاران
امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) بود که از آن دو
امام بزرگوار روایت نقل کرده است. برخی وی را از از فقهای مورد اعتماد
و شایسته دانسته برخی دیگر وی را فاسد المذهب دانسته
و روایاتش را شایسته اعتماد نمیدانند.
ابوعبدالله مفضل بن عمر جعفی کوفی، از اصحاب
و یاران
امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) بود
و از این بزرگواران روایت نموده است.
یونس بن ظبیان،
محمد بن سنان و زهیری از جمله کسانیاند که از او بهره بردهاند.
در مورد شخصیت وی دو نظر وجود دارد که برخی او را از بزرگان اصحاب
امام صادق (علیهالسّلام)
و رازدار آن حضرت، از فقهای مورد اعتماد
و شایسته
و از جمله کسانی دانستهاند که
امام کاظم (علیهالسّلام) برخی از امور را به او واگذار کرده بود. او از جانب
امام صادق (علیهالسّلام) ستایش شده
و از کسانی بود که در راه
ائمه (علیهمالسّلام) قدم نهاد
و راه آنها را میپیمود.
امام کاظم (علیهالسّلام) وی را مایه
آرامش و آسایش خود دانسته
و امام صادق (علیهالسّلام) تعبیر «هو الوالد بعد الوالد» را در مورد وی به کار برده است.
برخی دیگر او را فاسد المذهب دانسته
و روایاتش را شایسته اعتماد نمیدانند
و او را خطابی
، پیرو
ابوالخطاب اسدی که امامان را خدا میدانست،
خواندهاند.
آثار او عبارتاند از: الایمان
و الاسلام، یوم
و لیلة فکر، کتابهای فی بدء الخلق
و الحث علی الاعتبار وصیة المفضل علل الشرایع
الاهلیلجة فی التوحید
ما افترض الله علی الجوارح من الایمان
التوحید
و الهفت
و الاظلّة.
او در زمان
امام کاظم (علیهالسّلام) درگذشت
و امام برای او طلب رحمت نمود.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ
و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۷۵، برگرفته از مقاله «مفضل جعفی».