اسامی شماری از مفسران شیعی قرن دهم هجری عبارت است از: ۱. جلال الدین محمد بن اسعد صدیقی دوانی (م۹۰۸ ق) از حکما و اعلام قرن نهم که چند کار محدود قرآنی مانند: تفسیر سوره‌های توحید، کافرون، فلق، ناس (تفسیر قلاقل) و تحقیقی درباره فضیلت سوره توحید و سبب نزول آن انجام داده است؛ ۲. شیخ ابراهیم بن حسن شبستری (شهادت ۹۱۵ ق) از ادبای امامیه در قرن دهم. او را سیبویه ثانی خوانده‌اند. تفسیر وی معروف به تفسیر شبستری از آغاز قرآن تا سوره یوسف است؛ ۳. احمد بن حاج محمد سکاکی طبسی (متوقای حدود ۹۲۶ق) صاحب تفسیر الدرالنظیم فی خواص القرآن العظیم؛ ۴. علی بن حسن زواره‌ای (م۹۴۷ ق) که تفسیرش به تفسیر زواره‌ای معروف است؛ ۵. شهید ثانی شیخ زین الدین بن نورالدین علی (شهادت ۹۶۶ق) از مفاخر امامیه که وثاقت و جلالت او میان امامیه، مسلم است. در تفسیر نیز شرحی مستقل بر آیه بسمله دارد و آیه ۱۰۱ سوره توبه
را نیز تفسیر کرده است؛ ۶. ملا فتح الله کاشانی (م ۹۸۸ ق) مؤلف تفسیر شریف منهج الصادقین؛ ۷. مولی مقدس احمد بن محمد اردبیلی (م ۹۹۳ ق) از اعلام قرن دهم هجری که در وثاقت، تقوی، علم و فضیلت شهره آفاق است. تفسیر وی زبدة البیان فی براهین احکام القرآن نام دارد؛ ۸. شیخ احمد بن محمد تمیمی قزوینی (م۹۷۲ ق) از علمای عصر صفویه و صاحب تفسیر خواص الآیات؛ ۹. امیر ابوالفتح فرزند میرزا محمدعلی معروف به امیر مخدوم (م۹۷۸ ق) از فقهای امامیه و نویسنده تفسیر شاهی یا تفسیر آیات الاحکام ؛ ۱۰. مولانا کمال الدین حسین (م ۹۵۰ق) معروف به الهی اردبیلی، از علمای عهد صفویه و صاحب کتابی مشهور به تفسیر الهی اردبیلی.
از مفسران اهل سنت در این قرن نیز می‌توان به جلال الدین سیوطی (م ۹۱۱ ق) صاحب تفسیر الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، نعمة الله بن محمود نخجوانی (م ۹۳۰ ق) صاحب تفسیر الفواتح الالهیة و المفاتح الغیبیة و ابوالسعود محمد بن محمد عمادی (م ۹۸۲ ق) صاحب تفسیر ارشادالعقل السلیم الی مزایا القرآن الکریم معروف به « تفسیر ابی السعود »، اشاره کرد.
[۲]صدرحاج سیدجوادی، احمد، دائرة المعارف تشیع، ج۴، ص ۵۲۶-۵۳۳.
[۳]عقیقی بخشایشی، عبد الرحیم، طبقات مفسران شیعه، ج۲، ص (۳۴۱-۴۱۸).
