مغرب تابستان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
این نظام که مبداء پیدایش فصول چهارگانه سال با برکات فراوانی است
در حقیقت تأکید و تکمیلی است برای وجود
میزان در آفرینش آسمانها، و
در مجموع هم بیانگر نظام دقیق
آفرینش و حرکت
زمین و ماه و خورشید می‌باشد، و هم اشاره ای است به نعمتها و برکاتی که از این رهگذر عائد
انسان می‌شود.
قرآن کریم
در مورد تفاوت مغرب
در تابستان، با مغرب
در زمستان چنین می فرماید: «رب المشرقین ورب المغربین»او پروردگار دو مشرق و دو مغرب است.
اصبغ بن نباته می‌گوید:
امیرالمؤمنین علیه‌السلام
در خطبه‌ای فرمود: ... معنای خدا «رب المشرقین و رب المغربین» _ پروردگار دو مشرق و دو مغرب- این است که مشرق زمستان
در محدوده خود و مشرق تابستان
در محدوده دیگر است.
)
منظور از دو مشرق، مشرق
تابستان و مشرق زمستان است، که به خاطر دو جا بودن آن دو چهار فصل پدید می‌آید، و ارزاق روزی خواران
انتظام می‌پذیرد. بعضی هم گفته‌اند: مراد از دو مشرق، مشرق
خورشید و مشرق ماه است، و مراد از دو مغرب هم دو مغرب آن دو است.
درست است که خورشید
در هر روزی از ایام سال از نقطه‌ای طلوع و
در نقطه‌ای
غروب می‌کند، و به این ترتیب به تعداد روزهای سال مشرق و مغرب دارد، ولی با توجه به حداکثر میل شمالی آفتاب، و میل جنوبی آن
در حقیقت دو مشرق و دو
مغرب دارد، و بقیه
در میان این دو می‌باشد.
این نظام که مبداء پیدایش فصول چهارگانه سال با برکات فراوانی است
در حقیقت تأکید و تکمیلی است برای آنچه
در آیات قبل آمده، آنجا که سخن از حساب سیر خورشید و
ماه در میان است، و همچنین سخن از وجود
میزان در آفرینش آسمانها، و
در مجموع هم بیانگر نظام دقیق
آفرینش و حرکت
زمین و ماه و خورشید می‌باشد، و هم اشاره ای است به نعمتها و برکاتی که از این رهگذر عائد
انسان می‌شود. از آنچه گفتیم این نکته به خوبی روشن شد که چرا
در بعض آیات
قرآن آمده است: فلا اقسم برب المشارق و المغارب (سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها).
زیرا
در آنجا اشاره به تمام مشرقها و مغربهای خورشید
در عرض سال است،
در حالی که
در آیه مورد بحث تنها به نهایت قوس صعودی و نزولی آن اشاره می‌کند.
از جمله
در حدیثی که از امیر مؤمنان
علی علیه‌السلام نقل شد
که
در تفسیر این آیه فرمود: مشرق (آغاز) زمستان جداگانه است، و مشرق (آغاز) تابستان جداگانه است آیا نمی‌بینی که خورشید
در این دو فصل نزدیک و دور می‌شود (اشاره به بالا آمدن خورشید
در آسمان
در فصل تابستان و پائین رفتن
در فصل زمستان است).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۲۸۳، برگرفته از مقاله «مغرب تابستان».
